AIQ = arbeids inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat aan beloning naar de werkenden gaat
KIQ = kapitaal inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat kapitaalverschaffers tot zich nemen
AIQ + KIQ = 100% van het nationaal inkomen, ofwel de toegevoegde waarde

Overdrijven is ook een vak. In MEV 1997 beweert het CPB glashard dat er van alles wat er
in Nederland verdiend wordt, er in 1982 meer dan 95% naar de werkenden is gegaan.
In 2017 brengen de cijferaars van DNB, CBS en CPB dat terug naar een realistischer 77,5%.
(3. loonachterstand in Nederland)
Dit geeft weer eens aan hoe onverstandig het is klakkeloos op cijfers van het regeringsvoorspelburo af te gaan.

Bedenk dat aangeleverde cijfers door het CPB altijd een politieke bedoeling hebben. Dit CPB
is ideologisch nu eenmaal zeer verwant aan de ondernemerslobby VNO. Dat VNO heeft er voor haar achterban van voornamelijk bedrijfsmanagers bij multinationals en hun geldschieters alle belang bij de loonkosten zo hoog mogelijk voor te stellen. Om daarmee loonmatiging door te drukken. (40. verslaafd aan loonmatiging)

Over 1982 is ons dus voorgelogen dat kapitaalverschaffers toen slechts 4,9% van de nationale koek (KIQ) konden opstrijken. Pas 35 jaar later wordt toegegeven dat het toen eigenlijk 22½% is geweest. Ruim 4½ keer zoveel. Met ondermeer deze valse voorstelling van zaken werd destijds het Akkoord van Wassenaar afgedwongen. (13. schade van het Akkoord van Wassenaar)

Met deze politieke manoeuvre wentelden bedrijven de hoge rentestand en prijsinflatie in de voorgaande jaren af op de loontrekkenden. (26-2. misbruik)

Door het CPB aangeleverde cijfers zijn nu eenmaal geen feiten. Ze zijn het resultaat van een veelheid aan aannames, arbitraire verrekenfactoren en bovenal politieke wenselijkheden. Steeds weer gaat het CPB er vanuit dat het er slecht uitziet voor de geldschieters. Ook al moest steeds weer achteraf worden toegegeven dat zij er veel beter zijn uitgesprongen.

Maar toen De Nederlandse Bank DNB de statistische accenten in 2016 net iets anders legde, kantelde dat beeld. Ook al is dit alweer niet meer dan een papieren werkelijkheid. Want gebaseerd op een andere inschatting van het inkomen van zelfstandigen. Hoe dan ook blijken werkenden de laatste 20 jaar een stuk minder te delen in de welvaart dan in eerdere jaren gesuggereerd werd door het CPB en dus de regering. (51. macht)

conclusie:

Kapitaalverschaffers haalden dus meer binnen dan ons werd voorgeschoteld. Maar dat wisten we ook allang. Want bij vergelijking -in absolute cijfers- is de Nederlandse economie van 1981 tot in 2017 verdrievoudigd. Terwijl de bijbehorende winst explosief toe nam en op 40 keer hoger uitkwam. (12. hoeveel winst wordt er gemaakt)
Zodra er zoveel meer winst gedraaid wordt, gaat die extra opbrengst uit de economie voor een steeds groter deel naar de kapitaalverschaffers en blijven de lonen achter.
Dat kan niet anders. (14 rendement Nederlandse economie)
CBS en DNB gaven heel andere cijfers. Onder die druk ging ook het CPB in 2017 over op een realistischer berekening.

Losse macro economische cijfers hebben hooguit propagandistische waarde. Cijferreeksen over meerdere jaren geven wel een indicatie van een ontwikkeling.
En die is niet best: de werkenden krijgen een steeds kleiner deel van de verdiensten
in Nederland toegedeeld. Hoe kan dat toch?

misleiding
De lonen blijven in Nederland achter omdat de werkgeverslobby en de regering altijd gericht zijn op het verder verlagen van de loonkosten. (1. loonmatiging)
Vandaar de voortdurende loonmatiging en sluipende uitholling van het sociaal stelsel, waaronder de zorg. (52. plundering)
Met als enig doel om hoe dan ook het rendement op beleggingen van geldschieters te verhogen ten koste van de leefbaarheid voor de bevolking. (61. bestaansminimum)

Personeel 10 jaar en langer laten bungelen in het ene tijdelijk contract na het ander, zowel bij de overheid als bij bedrijven. De wildgroei aan pulpbanen en nuluren contracten voor minibanen waar niemand van kan leven. Verdringing door verplicht onbetaald werk voor uitkeringsgerechtigden.

Jarenlang weigeren cao onderhandelingen te voeren om zo lagere lonen uit te betalen; uitbuiten van schijnzelfstandigheid. (65. zzp misbruikt)

Om arbeidsvoorwaarden te verslechteren worden bondsonderhandelaars tegen elkaar uitgespeeld. (43-1.staatsvakbond) Of er worden onderhandelaars ingehuurd om zich als vakbond voor te doen. (bull LVII. winst stijgt, loon niet)

Ontduiking van arbeidswetten en cao afspraken is aan de orde van de dag. Jeugdloon, concurrentie op arbeidsvoorwaarden, (59. concurrentie op arbeidsvoorwaarden) onderbetaling en regelrechte sociale dumping van arbeidsmigranten, dit is waar het Nederlands verdienmodel steeds sterker op drijft. (17. stelen van het personeel)

De ondernemersorganisaties en de regering zijn meesters in het verhullen van dit beleid om de loonkosten te verlagen. (40.-3. loonmatiging is het verdienmodel)
Daartoe worden regelmatig sombere economische vooruitzichten en financiële rampspoeden verkondigd. Onder valse voorwendsels worden stelsel wijzigingen als noodzakelijk doorgedouwd. Zoals dat pensioenen onbetaalbaar zouden zijn.
(48-4 pensioenfondsen in problemen gebracht)

Zo ook dat onvermijdelijk de arbeidsmarkt hervormd moet worden en dat verdere flexibilisering in ons aller belang zou zijn. De voortdurende herhaling maakt zo’n leugen tot waarheid.
Deze sociaal economische politiek wordt in Nederland al minstens 80 jaar gevoerd.
Ongeacht van wie er in de regering zitten. (bull LIV. nieuwe waarheden oude leugens)

Op basis van hun neo liberale economische modellen stellen DNB, CPB en minister van Financiën weliswaar in 2016 dat de lonen eigenlijk zouden moeten stijgen tijdens de economische hoogconjunctuur. Het CPB voorspelt dat zelfs voor 2019.

Niet dat deze organisaties daartoe iets zullen ondernemen. Hun economische modellen vorspellen dat. Maar in die modellen zijn uitgerekend de politiek-economische machtsverhoudingen niet meegenomen. Tekenend dat lieden die zo dicht op de politiek economische macht zitten, ons zo voor joker durven zetten.

conclusie:

toekomst
Het gaat niet alleen om hoger loon. Het gaat vooral om behoud van de Nederlandse binnenlandse economie. Het gaat om de toekomst voor de komende generaties.

De economie als geheel draait sinds 2014 als een tierelier, de winsten stijgen, de werkloosheid neemt af. En toch blijven de lonen alweer achter. (LIII. laat je niet uitkleden)

Doordat er ook nu geen loonstijging is, neemt de koopkracht relatief af. Er is sprake van toenemende vraaguitval in Nederland. Op deze manier glijdt Nederland op den duur af naar een derde wereldland.

Dus worden de gemaakte winsten toenemend in het buitenland belegd om daar een hoger rendement te halen en leveren in Nederland gemaakte winsten geen verhoogde investeringen op in Nederland. (07. minder loon = minder werk)
Dat blijkt ook uit het absurd toenemend hoge overschot op de betalingsbalans.

Onze binnenlandse economie stokt doordat loonsverhogingen en daarmee ook investeringen uitblijven.

conclusie:

Lees hieronder meer over hoe systematisch een valse voorstelling wordt gegeven van hoe de opbrengst van de Nederlandse economie wordt verdeeld tussen arbeid en kapitaal.
Of ga door naar: (31. winstquote )

AIQ = arbeids inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat aan beloning naar de werkenden gaat
KIQ = kapitaal inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat kapitaalverschaffers tot zich nemen
AIQ + KIQ = 100% van het nationaal inkomen, ofwel de toegevoegde waarde

Met Prinsjesdag geeft de regering veel cijfermateriaal vrij over de stand van de Nederlandse economie. Daaronder ook hoe de verdeling van de verdiensten in Nederland uitvalt tussen werkenden en geldschieters.

De Nederlandse Bank presenteert in november 2016 heel andere cijfers over de verdeling van die nationale verdiensten. (bulletin L. misleiding)

misleiding houdt de lonen laag
De regering blijkt steevast het deel van de werkenden bij de verdeling veel te groot voor te stellen. Wat uiteraard door de bedrijvenlobby dankbaar aangegrepen is als munitie voor de valse propaganda dat het winstnivo van haar achterban te laag zou zijn.

De herberekening door De Nederlandse Bank DNB geeft nu aan dat de bedrijven allang veel meer achterhielden van de nationale verdiensten dan ze zelf willen toegeven.

Doordat de opeenvolgende regeringen ons systematisch hebben misleid over de verdeling, hebben de bonden te laag ingezet op cao eisen. Vervolgens zijn daarna geheel onterecht ook te lage onderhandelingsresultaten geaccepteerd. (bulletin XLVIII. alleen het resultaat telt)
Hierdoor zijn de werkenden veel lager beloond dan ons wordt wijs gemaakt. Dit is één van de trucs waarmee jarenlang de loonmatiging in stand is gehouden. (01. loonmatiging)

AIQ daalt al jaren
DNB laat eind november 2016 ook nog weten dat over de laatste 21 jaar het deel dat werkenden overhouden aan de verdiensten in Nederland gestaag afneemt. Dat blijkt uit de rode trendlijn in de volgende grafiek.

Wat wij met loonmatiging bij de cao onderhandelingen hebben weggegeven,
is door de bedrijven en hun geldschieters geïncasseerd als winst verhoging.
(bulletin XLIX. loonruimte in overvloed)
Winsten die niet in de Nederlandse economie werden teruggeploegd,
maar grotendeels naar het buitenland zijn verdwenen.
(8. winst en kapitaalexport)

De cijfers die de regering ons via haar voorspelbureau CPB voorschotelt, werden tot voor kort klakkeloos als beschikbare loonruimte geaccepteerd door de bondsleidingen. Uit traditie.
In feite is daarmee na 1965 de geleide loonpolitiek gewoon voortgezet.
(43.-1. staatsvakbond of vrije vakbeweging)
In het nadeel van de werkenden en uiteindelijk van de gehele bevolking.

Nooit meer doen dus!

Regering en bedrijvenlobby beweren dat de economie gaat groeien door hard te bezuinigen en de lonen te drukken. Hierop zijn ook de modellen gebouwd die het CPB gebruikt.
(40.-2. lonen matigen als maatschappelijke opdracht)

Daarmee is nu het koopkrachtverlies zo groot geworden dat de mensen vanaf 2008 minder geld overhouden om uit te geven. Uitgerekend deze opzettelijke verarming van de bevolking remt de economie.

conclusie:

Dat wordt ons niet gegeven.
We moeten het zelf opeisen.

Hieronder meer over hoe makkelijk cijfers over de verdeling van de verdiensten tussen arbeid en kapitaal worden gemanipuleerd.

of ga door naar: (31. winstquote )

AIQ = arbeids inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat aan beloning naar de werkenden gaat
KIQ = kapitaal inkomensquote: het deel van het nationaal inkomen
dat kapitaalverschaffers tot zich nemen
AIQ + KIQ = 100% van het nationaal inkomen, ofwel de toegevoegde waarde

Het aandeel dat de bevolking toevalt in wat er in Nederland verdiend wordt, wordt niet eenduidig vastgesteld. De hiervoor gebruikte modellen zijn gebaseerd op aannames die ideologisch bepaald zijn. Het cijfer is dus politiek beïnvloed. Precies dit is de steeds terugkerende kritiek op het centraal planburo CPB, ons staatsvoorspelburo.
(51. wie heeft de staatsmacht)
Ook het door de ondernemerslobby VNO zo nu en dan opgelepelde verhaal over een onhoudbaar stijgende AIQ is niet meer dan propaganda vanuit hun eigen belang.

De opeenvolgende regeringen zweren -op aandringen van het VNO- bij het klakkeloos toegeven aan de eisen van geldschieters. (bulletin LI. neo liberale diktatuur)
Daarbij staan zo laag mogelijke loonkosten bovenaan.

De Nederlandse Bank DNB hangt anno 2016 een andere economische visie aan dan de regering over hoe de economie aangezwengeld moet worden. DNB stelt dat de koopkracht van de bevolking verhoogd moet worden om de Nederlandse economie op nivo te houden.

Eind april 2016 publiceerde DNB een studie die stelt dat de loonruimte veel groter is dan bij cao onderhandelingen door overheid en bedrijfsleven wordt voorgesteld, en waar helaas sommigen binnen de vakbeweging zich door laten misleiden.
(XLIX. loonruimte in overvloed) (43-1. staatsvakbond of vrije vakbeweging)

In de berekening van de AIQ door DNB komt het aandeel van de lonen al 10 jaar veel lager
uit dan die het CBS berekent. Het verschil tot wat de laatste 20 jaar door de regering in CPB rapporten wordt voorgespiegeld, is nog veel groter. De conclusie van de DNB studie is dat
de koopkracht met een doorgeschoten loonmatiging te lang en onnodig is volgehouden, ten behoeve van hogere winsten. (11. winst in Nederland)

Door de harde, zelfzuchtige opstelling van ondernemersonderhandelaar ANWV en het kortzichtig bezuinigingsprogramma van de regering is er te weinig loon uitonderhandeld
in de cao’s. (XLVIII. alleen het resultaat telt)
Door systematisch het deel van de verdiensten dat naar de werkenden in Nederland gaat te hoog voor te stellen.

Deze al tientallen jaren volgehouden loonmatiging schaadt de Nederlandse economie. Want loon is niet uitsluitend een kostenpost, zoals neo liberale ideologen propageren. Tegelijkertijd vormt het loon namelijk ook de koopkracht waarop de binnenlandse economie draait.
(1. loonmatiging)

Daarmee is het economisch gezien dus puur eigenbelang voor dat deel van de bedrijven dat afhankelijk is van de binnenlandse consumptie, om voor de beloning vooral niet op een bestaansminimum te koersen. (61. bestaansminimum)
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de maatschappelijke verantwoordelijkheid om altijd een fatsoenlijk loon uit te betalen.

De AIQ berekening door het CBS voor de bouwsector lag vanaf 2012 vier jaar rond de 110%.
Dat betekent 10% per jaar interen op kapitaal. Zo’n langdurig hoge loonsom, ver boven
de produktie, is onwaarschijnlijk. Want dat staat in tegenspraak tot de omzetting op grote
schaal van vaste banen door onderbetaalde zzp’ers in precies dezelfde periode.
(65. zzp wordt misbruikt)
Dan is op z’n minst de loonkosten voor zzp’ers veel te hoog ingeschaald in de CBS berekening. Als we vervolgens de door het CPB geleverde cijfers naast die van CBS en DNB leggen, dan blijkt de regering al minstens 20 jaar op een andere planeet te leven.

Als zure reactie op de DNB studie weet Cees Oudshoorn (VNO) niet beter dan de neo liberale leugen te herhalen dat hoger loon het recept is voor werkloosheid.
(07. minder loon = minder werk)
Nog lagere loonkosten, nog lagere belastingen, nog lagere sociale lasten en minimale of geen arbeidsvoorwaarden, dat is wat zijn achterban wil.
(27-2. cao ronde 2016)
Dit eigenbelang van degenen die het VNO financieren, gaat ten koste van een menswaardig leven voor de bevolking van Nederland als geheel.

conclusie:

Lees hieronder hoe systematisch een valse voorstelling wordt gegeven van hoe de opbrengst van de Nederlandse economie wordt verdeeld tussen arbeid en kapitaal.
of ga door naar: (31. winstquote )

De ondernemers vereniging VNO-NCW schreeuwt begin 2001 moord en brand dat de kosten
van de arbeid -dus de AIQ- in 2002 te hoog zal worden.
Want, zegt VNO-NCW: met de vakcentrales is afgesproken dat de AIQ bij de 80% moet blijven.
Wat VNO-NCW eist, is dus een KIQ van minimaal 20%.
(39. winstgevendheid industrie biedt veel loonruimte)
VNO-NCW beweert in augustus 2001 dat de AIQ voor dat jaar tot bij de 85% zal komen en dat er dus heel snel loongematigd moet worden, om de economie te redden.
Die hoge AIQ haalt VNO-NCW bij het CPB vandaan.
Dat CPB cijfer is een voorspelling. Dus, hoe betrouwbaar zijn zulke CPB voorspellingen?

In de nazomer van 2005 reviseerde het CBS haar cijferreeksen van de Nederlandse economie.
Heel andere cijfers ineens. We hebben het over een totaal ander land!
(29. voorspelling of volksverlakkerij)

De AIQ heeft vanaf 1994 steeds rond de 80% geschommeld.
En vanaf 2005 werd de arbeid nog slechter gewaardeerd.
VNO-NCW is dus altijd op z’n wenken bediend.
De verwachtingen van de ondernemers zoals uitgesproken in 2001
waren niet meer dan politieke manoeuvres.
De arbeid is steeds veel slechter betaald dan gesuggereerd.

conclusie:

In maart 2008 erkent het CPB dat de AIQ van 1970 tot 2009 niets is vooruitgegaan.
Dat was en is dus het politiek-economisch beleid in Nederland. (CEP 2008)

Eigenlijk was dat spel allang duidelijk, maar moeilijker aan te tonen.

• De AIQ voorspellingen blijken per jaar steevast eerst te hoog te liggen.
  Voor het VNO-NCW aanleiding om iedere keer rond Prinsjesdag alweer loonmatiging
  te eisen, maar:
• De AIQ van vorige jaren werd achteraf steeds weer door het CPB lager bijgesteld.

• Bij de AIQ berekening heeft CPB de olie- en gasindustrie weggelaten, terwijl die juist zeer kapitaalintensief is en omvangrijk, dus zit de AIQ voor heel Nederland waarschijnlijk
  5% tot 7% lager en daarmee de KIQ -het kapitaalinkomen- evenzoveel hoger: bij de 20%.
• Door het CPB geleverde AIQ voorspellingen geven systematisch
  te hoge kosten van de arbeid aan.

Bedenk ook dat het al te simpel is om alle bedrijven en bedrijfstakken op één hoop te gooien.
Dat geldt natuurlijk ook als het om de AIQ gaat.

ga door naar: (31. winstquote )