bulletin LIV    september 2017

nieuwe waarheden en oude leugens

De economie draait als een tierelier, de winsten stijgen, de werkloosheid neemt af.
En de lonen gaan niet omhoog. (11. winst in Nederland)

Klaas Knot, de topman van De Nederlandse Bank en Laura van der Geest,
de topvrouw van het Centraal Planbureau, zelfs minister Jeroen Dijsselbloem
verbazen zich dat de lonen nog niet stijgen.
Want hogere lonen = meer koopkracht = nog hogere economische groei.
Dat is wat ze willen.
Maar de binnenlandse economie stokt nu loonsverhogingen uitblijven.
Er is vraaguitval in Nederland. Doordat de lonen achterblijven.
Wat nog meer blijkt, na herberekeningen door het CBS:
De werkenden houden steeds minder over aan de groeiende welvaart.

Vanuit het dominante economische model veronderstellen beleidsmakers dat de lonen vanzelf stijgen zodra bedrijven klagen dat ze niet voldoende personeel kunnen krijgen. Knot, Van der Geest, Dijsselbloem en de meest spraakmakende economen hangen dit simplistische model aan.

politieke realiteit
De lonen blijven achter in Nederland omdat de werkgeverslobby en de regering altijd gericht zijn op het verder verlagen van de loonkosten. (1. loonmatiging)
Vandaar de voortdurende loonmatiging en sluipende uitholling van het sociaal stelsel en dus ook de zorg. Met als doel hoe dan ook het rendement te verhogen ten koste van de leefbaarheid voor de bevolking. (52. plundering) (61. bestaansminimum)

Dit is de sociaal economische politiek zoals die in Nederland al minstens 80 jaar wordt gevoerd. Ongeacht wie er in de regering zit. (51. wie heeft de staatsmacht)
Nog tot aan 2016 is het overheidspersoneel 5 jaar lang op de nulliijn gehouden. Ontduiking van arbeidswetten en cao afspraken is aan de orde van de dag. Jeugdloon, concurrentie op arbeidsvoorwaarden, onderbetaling, tijdelijke inhuur op flex contract en regelrechte sociale dumping van arbeidsmigranten, dat is waar de Nederlandse economie steeds sterker op drijft. (59. concurrentie op arbeidsvoorwaarden) (17. stelen van het personeel)

Al jarenlang wordt de werkenden meer tekort gedaan dan de officiële verantwoording van de economische ontwikkeling weergaf. Geldschieters haalden veel meer binnen dan ons werd verteld. En dat gaat komende jaren alleen maar meer worden.

misleiding
De ondernemersorganisaties en de regering zijn meesters in het verhullen van hun beleid om de loonkosten te verlagen. Daartoe worden regelmatig sombere economische vooruitzichten
en financiële rampspoeden verkondigd. Onder valse voorwendsels worden stelsel wijzigingen als noodzakelijk doorgedouwd.
De voortdurende herhaling maakt zo’n leugen tot waarheid.
Zo zetten media de vakbondsonderhandelaars en de bevolking op een dwaalspoor.
Neem de hervorming van het pensioenstelsel en van de arbeidsverhoudingen,
het snoeien in de ontslagbescherming, vast werk vervangen door flexarbeid
en korten op de uitkering bij ziekte.
(65. zzp misbruikt) (62. loonkosten verlaging in Europa)

Sommige vakbonden laten zich hierdoor misleiden. Uit naïviteit of gebrek aan eigen inzicht. Zij zijn gaan meedenken om problemen op te lossen zoals werkgevers ze die graag voorschotelen. Nog erger zijn de bonden die zich laten omkopen een slecht akkoord te tekenen, gelokt door de werkgeversbijdrage aan bonden die welke cao dan ook afsluiten.
(43. vakbondstientje)
En er zijn ook nog komedianten die bereid zijn als huurling een nepbond op te zetten.

Zo worden bondsonderhandelaars tegen elkaar uitgespeeld om voor de werkenden ondermaatse cao’s af te sluiten. Zulke gele bonden verdelen slechts de armoede die
de werkgever ze overlaat. En verpesten het daarmee voor alle andere werkenden.
Zulke bonden staan tegenover hun leden inplaats van een rechtvaardiger verdeling van
de welvaart te bevechten. (43-1.staatsvakbond)

Dit verdeel en heers spelletje van de werkgevers heeft alleen al in 2016 twee miljoen cao afhankelijken afgehouden van een verbetering in hun levensomstandigheden.
Zie wat er gebeurd is met de cao rijksambtenaren (36. cao overheid);
bij de verpleging, verzorging, detailhandel, modewinkels, thuiszorg, supermarkten
en schilders.

De laatste drie jaar stegen de winsten naar ongekende hoogten. Voor 2017 kondigen de bedrijven weer hogere winsten aan. Maar in de huidige hoogconjunctuur blijft de koopkracht van de werkenden ver achter bij de groei van de economie, stellen zelfs het CPB, CBS en DNB. Het loonaandeel daalt nu al ruim 30 jaar. (5. koopkracht en loon)