Bij de jarenlange loonstops en koopkrachtverlaging nam het winstnivo in Nederland toe.

Maar meer investeringen? Nou, nee.

Bij vergelijking van gedane investeringen door de grootste beursgenoteerde bedrijven in Nederland, Europa en de USA, blijkt dat er na 2008 opvallend minder geïnvesteerd wordt in Nederland.

Als de bedrijfsovernames in 2016 meegeteld worden, tekent zich het achterblijven van investeringen in Nederland nog scherper af.

Hoe goedkoper het na 2012 is om in Nederland aan geld te komen, hoe meer rendement beleggers op korte termijn in het buitenland kunnen behalen. Meer dan hun kapitaal voor lange termijn in Nederland te investeren in de reële economie. Dat dit zo gaat blijkt uit de betalingsbalans met het buitenland. De opbrengsten vanuit het buitenland nemen toe. Vanaf 2004 ver boven de 6% die binnen het eurogebied als toelaatbare grens wordt gezien om nog enigszins evenwichtige economische verhoudingen tussen de eurolanden te kunnen waarborgen.

Dit chronisch handelsoverschot over ruim 30 jaar is tekenend voor het gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef bij beleggers om in de Nederlandse economie te investeren. Vandaar dus ook het teruglopen van het aantal banen in Nederland.

werk moet lonen
Uitgerekend na alweer 2008 is er in Nederland heel veel ingeleverd op loon en op arbeidsvoorwaarden. Omdat ons werd wijsgemaakt dat zoiets noodzakelijk is om de economie te redden.

Met toegeven aan de steeds terugkerende eis van werkgevers tot verdere loonsverlaging wordt dit proces alleen maar versterkt. Natuurlijk gaan zij voor steeds lagere loonkosten. Dat doen
ze altijd, om nog hoger rendement te behalen voor hun geldschieters. Maar bij de wettelijk gegarandeerde vrijheid aan kapitaalbewegingen investeren die beleggers hun verdiensten echt niet zonder meer in de economie van Nederland, maar wel elders in de wereld. Of ze gaan speculeren in financiële derivaten. (58-2. kredietchaos 7 jaar later)

In een land waar de mensen steeds minder te besteden hebben, wordt ook niet meer geïnvesteerd. Om onze Nederlandse economie in stand te houden, is een hogere koopkracht nodig.
Dus hogere lonen. (XLIII. wie niet aan zijn toekomst bouwt, heeft er geen)
Dat is ook al veel langer het advies voor Nederland van de Europese Commissie, de OESO en het IMF. Want daarmee wordt onze economie veel meer gebaseerd op de binnenlandse consumptie en minder afhankelijk van export. In het voordeel van de bevolking van Nederland.

conclusie:

CPB
Het is een politiek probleem dat het regeringsinstituut CPB vanuit haar neo-liberale ideologie
bij doorrekeningen een model toepast waarin tevoren is bepaald dat lagere loonkosten altijd meer banen opleveren. Geheel in strijd met de werkelijke ontwikkeling. Ieder model is nooit meer dan een schijnwerkelijkheid. (40. verslaafd aan loonmatiging)

Dat was de propaganda rond het Akkoord van Wassenaar. De latere premier Kok was toen nog voorzitter van de belangrijkste vakcentrale, het NVV. Onder de leus ‘inleveren voor werk’ sloot hij namens de erkende vakcentrales met de ondernemers in 1982 een akkoord tot loonstagnatie.
Klopt de gevolgde redenering eigenlijk wel?

minder loon = meer winst?
Klopt op de korte termijn, (13. schade van het Akkoord van Wassenaar)
maar: minder loon = bescherming tegen buitenlandse concurrentie, dus kweekt het luie ondernemers. Luie ondernemers = verspilling van arbeidinzet en kapitaal en gebrek aan creativiteit.

meer winst = meer investeringen?
Fout: meer winst = meer kapitaalexport (8. winst en kapitaalexport) Al sinds een halve eeuw zijn de beperkingen op kapitaalexport ook formeel opgeheven. Destijds heette dat vrijhandel, nu globalisering. En ja, de winsten in Nederland zijn enorm toegenomen. 12 hoeveel winst wordt er gemaakt

Vooral na 1993. Maar de investeringen in Nederland namen af. De grote bedrijven investeerden veel liever in dollargebied, vooral de USA: Albert Heijn, ABNAmro, Aegon, ING, Rabo-Robeco, Fortis, VNU, Elsevier, Kluwer, Wessanen, Heineken, Numico, Unilever, Philips, KPN, Asml, Akzo, Buhrmann, SHV, Getronics. En ook kleine vermogenden zwermden met hun geld over de hele wereld uit.

meer investeringen = meer werk?
Fout: meer investeringen = minder werk
In het begin van de industrialisatie ging die oude formule nog op. Nu is het een verouderd idee over de economie. Nu, anderhalve eeuw later, wordt er geïnvesteerd in steeds kapitaal intensievere industrieprocessen. Steeds minder mensen zijn er nodig om een steeds hogere produktie en omzet te draaien. De meest rendabele industrieën hebben verhoudingsgewijs
de minste mensen nodig. Maar nog rendabeler dan industrie is en blijft financiering en handel:
heel kapitaalintensief, met steeds minder mensen. Uitgerekend bij banken en verzekeraars werd al vóór de laatste eeuwwisseling diep gesneden in de werkgelegenheid als resultaat van investeringen in automatisering en de zeer kostbare opkoop van concurrenten.
Na 2008 is alweer fors gesneden in de laagst betaalde functies.

minder loon = minder te besteden = minder consumptie?
Inderdaad. In Nederland drijft hoogconjunctuur op consumptie en export. Dus leidt loonsverlaging tot terugval in bestedingen en daarmee tot recessie: economische terugval. Dat betekent grotere werkloosheid.

conclusie:

Na 2011 is dit weer eens duidelijk gedemonstreerd. Maar de propaganda van ondernemers en regering blijft: loon inleveren. Nu. Meteen. Want het gaat ze alleen om winstverhoging of bezuiniging op korte termijn. De gevolgen voor de Nederlandse economie van dat doordrijven openbaart zich toch pas veel later. Als de doordrijvers nergens meer voor verantwoordelijk zijn. De toekomst van de bevolking is hun probleem niet. Nu niet, nooit niet.

ga door naar: (9. waar komt de groei vandaan?)