ZZP wordt misbruikt
om kosten van de arbeid te verlagen65
Lagere kosten voor de arbeid. Dat is waar bedrijfsmanagers en ondernemers op uit zijn.
Altijd. De inhuur van zzp’ers om de cao te ontduiken is een middel daartoe.
Dat scheelt een opdrachtgever al gauw 20% of meer aan arbeidskosten.
Omdat de sociale premies wegvallen. De inhuurder betaalt ze niet en over het algemeen verzekert
de zzp’er zich ook niet.
Deze meestal door werkloosheid gedwongen onderbieding van de cao speelt het vast personeel uit tegen
de losse inhuur. Het ondermijnt de arbeidsvoorwaarden van uiteindelijk
alle werkenden en ondergraaft ook nog eens het sociaal stelsel. Want alleen het aangenomen personeel betaalt
daar nog premie voor. Terwijl personeel in dienstverband niet de belastingvrijstellingen krijgt,
waarmee een zelfstandige wordt gesubsidieerd.
staatssubsidie
Voor mensen in de kracht van hun leven is het altijd aantrekkelijk om nieuwe wegen
in te slaan, een eigen bestaan op te bouwen. Helemaal naar eigen inzicht.
Daarbij de verleiding met belasting voordelen.
Zoals zelfstandigenaftrek van € 7.280 per jaar en startersaftrek van € 2.123.
Weinig verplichtingen aan het sociaal stelsel.
Wel recht op AOW, maar geen premieheffing van 17,9% over het loon. Of 9,65% AWBZ
Geen ingehouden premie arbeidsongeschiktheid, ziektewet of pensioen.
Dus lagere arbeidskosten.
Stuk voor stuk concurrentie op arbeidsvoorwaarden met de werkenden in dienstverband,
opgebracht door de werkenden in dienstverband en alleen in het voordeel van de inhuurder.
De ondernemers lobby van VNO/NCW haar volgers in regering en het ambtelijk apparaat stellen
zelfstandigen graag voor als ondernemer. Starters worden ook nog eens verheerlijkt
als helden. Valse verleiding, zolang deze mensen nauwelijks meer dan hun arbeid kunnen aanbieden,
vergelijkbaar met de dagloners een eeuw geleden. Maar uiterst effectief om de arbeidkosten
over de hele linie te verlagen.
De zzp constructie blijft overigens niet beperkt tot werkenden met Nederlandse achtergrond.
Op veel grotere schaal worden arbeidsmigranten uit Midden- en Oost-Europa met zzp contracten
gedwongen zich tegen een vergoeding tot ver onder het minimumloon aan te bieden.
(68-1 uitbuiting arbeidsmigranten)
professioneel of schijnondernemer
Geen misverstand, er is geen enkel bezwaar tegen dat mensen zelfstandig,
voor eigen rekening willen werken, liever dan in vaste dienst te zijn.
Wie zich daar prettig bij voelt moet dat nodig doen. Daar gaat het hier niet om.
Het gaat erom dat de kleine zelfstandigen worden misbruikt om de arbeidskosten voor
iedereen onderuit te halen.
Bij het werken als zelfstandige is er een essentieel onderscheid tussen:
a. professionele zelfstandigen, die redelijke tarieven kunnen bedingen voor hun
vakspecialisme. € 80,- tot € 500,- per uur- of meer. In de regel niet afhankelijk
van slechts één klant. Bijvoorbeeld architecten, medisch specialisten,
interimmers, notarissen, fysiotherapeuten, vrije winkeliers, advocaten,
makelaarsen alle anderefree-lancers. De zogeheten vrije beroepen.
b. gedwongen, of schijn zelfstandigen, die voor een tarief van minstens 20%
onder de cao lonen worden ingehuurd om hetzelfde werk te doen als collega’s
in vast dienstverband. Deze zzp´ers bieden hun arbeid aan voor gemiddeld
€ 25,- per uur.Ook wel minder. Vaak hebben zij voor langere tijd slechts
één opdrachtgever zoals in de bouw, bij een pakketdienst, of de alfahulpen
in de thuiszorg.
bron: cbs
bestaanszekerheid zzp
De flexibilisering van de arbeidsmarkt gaat maar door in Nederland.
De internationale arbeidsorganisatie ILO geeft aan dat Nederland in 2015 koploper was
in de afbraak van zekerheid voor werkenden. Dit in vergelijking tot de 185 andere aangesloten landen.
Ongeveer een kwart van de zzp’ers biedt een produkt of dienst aan. Driekwart heeft slechts arbeid aan
te bieden.
In 2001 werd door het CBS 5% van de werkenden als zzp’er geregistreerd. In 2015 was dat al boven de 12%.
In 2018 gaat het om meer dan één miljoen werkenden.
De helft van de zelfstandigen kwam in 2015 thuis met hooguit het minimumloon
van € 18.500,-. Dus ook vaak minder. Dat betekent struktureel werken tegen bodemtarief.
Natuurlijk neem je dan niet zo gauw een verzekering tegen ziekte, werkloosheid of arbeidsongeschiktheid.
Al helemaal geen pensioenvoorziening. Dus kom je na een zware tegenslag in de bijstand terecht.
Als laatste vangnet deze aalmoes van de gemeente.
De voortgaande arbeidsmarktrevolutie levert de zzp’er meestal niet de voorgespiegelde romantische vrijheid
op als eigen baas, wel een grotere afhankelijkheid van de opdrachtgever, of als enig alternatief armoede.
Maar dames en heren uit bevoorrechte milieus, met een vaste baan, 3x modaal inkomen, daaronder leden van de SER,
verspreiden de propaganda dat het in deze nieuwe tijden allang voorbij is om er nog personeel op na te houden.
Doordat deze mensen uitgaan van de beleving binnen de eigen sociale groep, weten zij te vertellen
dat tegenwoordig iedereen per projekt is in te huren. Ook dat de werkenden zelf uitsluitend aan de slag willen
op projektbasis. Dat dit strijdig is met de continuïteit van een bedrijf, wordt voor het gemak verzwegen.
En al helemaal dat zo de bestaanszekerheid verdwijnt voor de mensen die zijn aangewezen op slecht betaald werk.
De AWVN -arbeidsvoorwaardenonderhandelaars voor bedrijven- verklaart letterlijk dat werkgevers niet op aarde zijn
gekomen om de koopkracht van werknemers te garanderen.
En dat steeds lagere loonkosten onvermijdelijk zijn. De koepel van uitzendburo’s toetert rond dat toenemende
flexarbeid een natuurlijke en onstuitbare ontwikkeling is.
De maatschappij, de politiek, werkenden en vakbonden moeten zich daar maar aan aanpassen.
Aldus deze handelaren in menselijke arbeidskracht.
(40.-3. loon matiging is het verdienmodel)
Barbara Baarsma, UvA (marktwerking), SER, SEO:
nog meer flexibele arbeid is goed:
lagere loonkosten voor bedrijven
hogere arbeidsproduktiviteit
betere concurrentiepositie voor Nederland
sociale lasten drukken te zwaar, opgeven van zekerheden verruimt het nettoloon
mensen moeten zich aan flexibeler arbeidsmarkt aanpassen, dat maakt ze weerbaarder
loonsverlaging op latere leeftijd is altijd goed
om mensen aan het werk te houden en kansen te geven zijn er meer prikkels nodig dan alleen
werkloosheid: voortdurend bijscholen; contracten gemaximeerd op 5 tot 10 jaar;
vrijwillige scholingsverzekering geeft de flexwerker meer vastigheid.
Jurriën Koops, AUB (uitzendburo’s):
het is het tijdperk van werk op afroep
flexibilisering is onomkeerbaar, vaste baan is niet meer de norm, maar uitzondering
op naar stelsel van microbanen met veelvormige arbeidsrelaties
het sociale stelsel gaat uit van vaste banen, dat is fout
de verzorgingsstaat rust onterecht op werkgevers,
werkenden horen het zelf te regelen
onzekerheid op de arbeidsmarkt is blijvend, normaal om mensen weerbaar te maken
uitzendbedrijven zijn ontzorgers
we moeten eraan wennen 2 of 3 banen tegelijk te hebben
Denis Maessen, PZO ZZP:
zzp is de nieuwe tijd, vaste banen zijn voorbij
Halbe Zijlstra, VVD:
zzp is niet het probleem, maar de oplossing
Max Welling, UvA, freischwebende intelligenz:
arbeid moet aantrekkelijk gemaakt voor werkgevers
dus vaste contracten afschaffen, iedereen flexibel
als vangnet een basisinkomen gewenst
Cor Oudshoorn, VNO:
collectieve risicodeling en -beheersing kan niet meer
bevolking kan best meer eigen initiatief nemen
sociaal stelsel haalt de dynamiek uit de economie
sociaal stelsel ontmoedigt talent om het beste uit zichzelf te halen
sociaal stelsel laat potentieel groeivermogen onbenut
herverdeling = verdeel en heers
Vervolgens verklaren uitgerekend deze zelfde types dat er een onhoudbare kloof is ontstaan
in de arbeidsvoorwaarden van vogelvrije zzp’ers en vast personeel.
Dat verschil moet verkleind worden. Regering, universitaire lieden en een enkele bondsbestuurder
gaan daar in mee. Allemaal terecht, maar wat geven zij als oplossing?
Niet dat het loon omhoog gaat en de arbeidsvoorwaarden van zzp’ers verbeterd worden!
“Oh nee! Dat geeft extra kosten, dat is helemaal niet de bedoeling.
Zzp’ers zijn ondernemers hoor, met alle risico’s van dien.
Meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt is onafwendbaar.
Laat daarom het in dienstverband aangenomen personeel inleveren op hun loon en arbeidsvoorwaarden.
Zodat zelfstandigen ook aanspraak kunnen maken op het sociaal stelsel waar zij zelf niet aan kunnen bijdragen.
De werkenden zoeken het verder onderling maar uit, zolang het kosten neutraal blijft voor het inhurend bedrijf.”
Het personeel in vast dienstverband wordt aansluitend verweten dat ze allang te duur zijn.
Personeel aanhouden is een veel te hoog risico voor een ondernemer, heet het ineens.
Doorbetaling bij ziekte, mogelijke ontslagvergoeding of re-integratie kosten,
allemaal ondraaglijk voor een bedrijf, klagen de spraakmakers.
Er wordt een tegenstelling gesuggereerd van vast personeel tegenover zzp’ers.
Opdat de verworven rechten van personeel in vaste dienst -liefst vrijwillig- worden uitgesmeerd
over alle werkenden. Alsof vast personeel
de zzp’ers klein houdt.
Op deze manier worden de maatschappelijke verhoudingen vervalst. De werkelijke tegenstelling
is die van werkgevers tegenover alle werkenden, dus tegelijkertijd tegenover zowel zzp’er
als personeel in dienstverband.
De toegang van zelfstandigen tot de werknemers- en volksverzekeringen -ook de werkloosheidvoorziening-
is niet de politieke inzet, maar een versluiering van het eigenlijke doel.
Het gaat helemaal niet om bezorgdheid over de zwakke maatschappelijke positie van de zzp’er.
Daarin zijn werkgevers, ambtenaren en politici echt niet geïnteresseerd.
Anders zouden ze wel zorgen voor een betere beloning van deze zelfstandigen.
bij zzp inhuur gaat het uitsluitend om de lage prijs
Bedrijven hevelen begin 2016 de aangetrokken zzp’ers over naar payroll bedrijven.
Vooral bij de TV en film, journalistiek, onderwijs, IT, bouw, ministeries, zorg en provincies.
De reden is de wet Deregulering Arbeidsrelaties, die per 1 april 2016 van kracht wordt,
ter vervanging van de VAR -verklaring arbeidsrelatie-.
Met het overhevelen hopen bedrijven en overheden de aansprakelijkheid voor niet
afgedragen belastingen en eventuele premies te ontlopen.
Sommige vormen van zzp bemiddeling kosten de zzp’er tot 30% van het tarief.
PostNL sloot een deal met de belastingdienst dat mensen die hun hele tijd beschikbaar moeten blijven
voor dat bedrijf, gedetailleerde instructies krijgen hoe te werken en geen ander werk daarnaast mogen aannemen,
toch als zzp worden gerekend. Zo draait PostNL zich uit onder het betalen van de sociale premies.
Het hele spel draait om verlaging van de kosten van de arbeid voor de hele werkende bevolking.
Een ander middel daartoe is de uitholling van het sociaal stelsel.
(61. bestaansminimum)
In 2019 werd al 1 op de 3 werkenden in onzekerheid gehouden over hun toekomst.
Dit gaat dan wel over 3 miljoen mensen.
bron: cbs. Pas op: een vast contract betekent nog geen vast inkomen, want ook
een oproepcontract heet tegenwoordig al vast werk te zijn.
De snelst groeiende flexbanen gaan vanaf 2016 als contract zonder vaste uren en als oproepcontract.
Dit zijn de minibanen waar je niet van kan leven.
prijs van de arbeid
Om die kosten van de arbeid te verlagen dwingen werkgevers de zzp’er om tegen een tarief fors onder
de cao te werken. De individuele zzp’er staat dan voor de keus tussen te weinig of helemaal niets te verdienen.
Nadat het bedrijven gelukt is om de prijs van de arbeid omlaag te drukken met deze strategie, wordt het personeel
in dienstverband aangepakt. Inleveren op loon en arbeidsvoorwaarden. De werkgevers koersen openlijk
op ontmanteling van de cao’s en het sociaal stelsel.
De zzp’ers worden hiervoor gebruikt door ze tegen het personeel in dienstverband uit te spelen.
Ook diverse zzp organisaties doen hier vrolijk aan mee.
wie houden de zzp’er arm?
Harry van de Kraats, AWVN, arbeidsvoorwaardenbeleid 2016:
tegen een minimumtarief voor zzp
tegen een aanvaardbaar bestaansminimum
cao’s zijn overleefd
Maarten Post, ZZP Nederland:
tegen minimumtarieven voor zzp’ers
tegen vakbonds bemoeienis met zelfstandige ondernemers
Halbe Zijlstra, VVD:
niet paternalistisch zijn voor ondernemer
geen verplichte verzekering ziekte, arbeidsongeschiktheid, pensioen
verzekeringen verhogen de arbeidskosten, maakt zzp te duur
Sybtrand Buma, CDA:
ziekteverzekering voor zzp kan zodra de ziekte uitkering voor vast personeel
van 2 jaar (140% tot 170%) naar 8 weken terug gaat
Ton Wilthagen, KUB:
modernisering = lagere arbeidskosten voor jongeren en migranten
VNO-NCW:
verplichte verzekeringen voor zzp’ers is een inbreuk op de ondernemersvrijheid
Zo gaan we met z’n allen verder op weg in de race naar de bodem van beloning en arbeidsverhoudingen.
De enige winnaars in dit spel zijn de geldschieters van de bedrijven. Zodra de arbeid goedkoper wordt,
pakken zij de verhoogde winst die het bedrijf maakt.
Het betekent een nog hoger rendement op hun geïnvesteerd kapitaal.
(14. rendement Nederlandse economie)
conclusie:
zzp wordt gebruikt als breekijzer
om de arbeidskosten te verlagen
door werkenden tegen elkaar op te zetten
hoeveel zzp’ers zijn er eigenlijk
Bij de verheerlijking van het zzp-schap, wordt het aantal zzp’ers graag overdreven.
Ook om vaart te zetten achter de definitieve afbraak van het voorzieningenstelsel.
Over 2014 rekent het CBS 1.349.000 mensen tot de zelfstandigen en zzp’ers tezamen.
Daarvan klust 41% bij naast een reguliere baan, zoals dat altijd al gebruikelijk was.
Deze mensen halen uit het werk voor eigen rekening gemiddeld zo weinig inkomen,
dat ze echt geen zelfstandigen of zzp’ers mogen heten.
Dan waren er dus 800.000 echte zelfstandigen. Ruim een kwart tot een derde daarvan beoefent een vrij beroep.
Deze professionals verzekerden zich altijd al.
Daarmee komen we in 2014 op hooguit 550.000 zzp’ers, met een inkomen tussen modaal en minder dan het minimumloon.
Eén derde daarvan heeft daarnaast ook nog een ander, kleiner inkomen.
Een ander gegeven is dat de belastingdienst over 2015 opgeeft dat er 500.000 verklaringen van arbeidsrelatie
(VAR) zijn afgegeven voor zzp’ers. Ongeveer een kwart daarvan heeft zich verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid.
Alles bijelkaar kunnen we dus stellen dat er in feite om zo’n 400.000 uitgebuite zzp’ers zijn.
Waarvan ruwweg 100.000 met een inkomen van € 550,- per maand of minder. Deze mensen zitten pas echt klem
in de armoede.
opheffen sociaal stelsel
De organisaties en spraakmakers die altijd loonmatiging bepleiten, tonen zich de laatste tijd opeens bezorgd
over de zzp’er. Dat is toch wel verwonderlijk.
Zij stellen voor dat het sociaal verzekeringsstelsel uit solidariteit opengesteld moet worden
voor dik een miljoen mensen extra, die daar hoe dan ook niet aan bijdragen.
Daaronder zijn meegenomen de grote groep zelfstandigen die zelf al heeft voorzien in
de noodzakelijke beroepsverzekeringen.
Er wordt dus een valse voorstelling van zaken gegeven.
De groep van 400.000 zzp’ers zijn overgeleverd aan wie ze inhuurt. Deze groep wordt opzettelijk onderbetaald.
Dus, wie echt met ze te doen heeft, zorgt voor betere beloning, inplaats van voor te stellen het sociaal stelsel
van anderen open te breken.
Zodra het bestaand sociaal stelsel zonder meer wordt opengesteld, stort het binnen de kortste keren in.
Voorzover ze niet al gefiscaliseerd worden, lopen dan de toch al oneigenlijk gebruikte
potjes volks- en werknemersverzekeringen binnen de kortste keren helemaal leeg.
In de politieke vertaling levert dat daarna het voorwendsel op dat het sociaal stelsel onbetaalbaar is geworden.
(52. plundering volksverzekeringen)
Een vergissing of weeffout? Nee, dit is het gepland scenario.
Reken maar na:
Opheffen van het sociaalstelsel scheelt een dikke 26% aan premie op de loonsom,
dus evenveel lagere loonkosten voor bedrijven. Laten ze daar zelf de 20% van achterhouden,
dan blijft er op de korte termijn nog een lichte koopkrachtverhoging over voor de werkenden.
Dat moet genoeg zijn om onderhandelaars namens de werkenden over de streep te trekken.
Al is het in ons eigen nadeel. Toch?
Het loonruimte akkoord van 2015 voor ambtenaren is het voorbeeld hoe afbraak van
een werknemersverzekering verpakt wordt met vooruitgang in koopkracht.
(36. overheid cao)
Dit patroon van ontmanteling is te herkennen bij de volksverzekeringen en hoe het pensioenstelsel
om zeep wordt geholpen.
(48. 2. pensioenroof)
In de top van het ministerie van Sociale Zaken wordt al jaren gepraat over de ombouw
van ons sociaalstelsel naar een voorzieningenstelsel.
Daarmee wordt bedoeld het opheffen van de volksverzekering AOW en liquideren van de werknemersverzekeringen
WIA en WW.
In dat plan blijft alleen de bijstand over als allerlaatste vangnet.
Niet meer dan een aalmoes van de gemeente. Maar, pas op, pas na een vermogenstoets.
(61. bestaansminimum)
Het grote verschil met de huidige situatie is dat bij een uitkering vanwege volks-
en werknemersverzekeringen geen vermogenstoets geldt.
Dus, zodra we straks alleen de bijstand
in een mini voorzieningenstelsel overhouden, moet iemand eerst al zijn financiële reserves opgemaakt hebben,
voordat er ook maar enige bijstand wordt verleend.
Dus eerst spaargeld opeten en huis verkopen.
Het gevolg van zo’n voorzieningenstelsel zal verpaupering zijn.
De groep werkende armen rond het bestaansminimum gaat dan steeds groter worden.
Terug naar het lompenproletariaat van een eeuw geleden.
Zwartgallig? In Duitsland is het al zover: 16% armen en 5 miljoen werkende armen,
die moeten sappelen om rond te komen, door een paar minibanen tegelijk aan te houden.
maatschappelijk onverantwoord ondernemen
Dit nieuwe mini voorzieningenstelsel, dat is waar de Algemene Werkgevers Vereniging Nederland AWVN
openlijk naar streeft bij de cao onderhandelingen.
Staat in haar beleidsstukken.
Daar noemen ze het een noodzakelijke modernisering van de arbeidsvoorwaarden.
Dit draait uit op de ontmanteling van alle werknemers- en volksverzekeringen.
Bedoeld om de loonkosten te verlagen.
Vanuit de ideologie dat werkgevers geen enkele maatschappelijke verantwoordelijkheid horen te hebben
voor de menselijke arbeid die zij inzetten.
VNO, AWVN en hun politiek verlengstuk VVD zetten zich in voor
zo goedkoop mogelijke arbeid door:
beperken van vaste contract
zo flexibel mogelijke arbeidsmarkt
afschaffing cao’s
zodat werkende tegen elkaar worden opgezet
als concurrenten in een rat race om te overleven van dag op dag
Ook de huidige VVD/PvdA regering koerst af op dit ministelsel van maximale decollectivisering
en optimale individualisering. Impliciet is daarmee het sociaal overleg met de vakbonden opgezegd.
De sociale partners hebben in 2013 met hun sociaal akkoord de ontslagvergoeding versoberd,
de VUT afgeschaft, de WAO verbouwd. Sommige vakbondsbestuurders dachten dat dit toegeven
van hun kant een enorme bijdrage zou zijn aan de houdbaarheid van de overheidsfinanciën.
(47. sociaal akkoord 2013)
Mis, het was een val, want nooit zal het genoeg zijn. Altijd zullen bedrijfsmanagers,
hun geldschieters en volgzame regeringen druk blijven uitoefenen om nog lagere loonkosten
af te dwingen.
contractvorm in 2016
overheid
tijdelijk |
20% |
oproep |
5% |
stage |
3% |
|
horeca
tijdelijk |
36,6% |
oproep |
27% |
stage |
0,8% |
uitzend |
0,3% |
vast |
35% |
|
flexarbeid
Naast het inzetten op zzp’ers, zijn tijdelijke contracten het andere wettelijk geoorloofde middel
om makkelijk van personeel af te komen en dus de kosten van de arbeid te verlagen.
Zo wordt het ondernemersrisico afgewenteld op het personeel.
Een vast contract geldt inmiddels voor minder dan tweederde van de banen in Nederland.
Ruim 1 op de 5 banen is tijdelijk
en 1 op de 7 is zzp of zelfstandig.Dat betekent dat ruim één kwart van de werkenden
minder bestaanszekerheid heeft.
Er zijn bedrijven die permanent met 65% flexarbeid werken, aangeboden door uitzendburo's
die ook zzp'ers aanbieden. Uiteraard tegen een vergoeding die de zzp'er zelf moet ophoesten,
van soms wel 30%. Dit zijn de moderne dagloners.
Bijvoorbeeld bij scheepswerven zoals Keppel Verolme en de IHC werven,
de kippen-, varkens- en runderslachterijen en bouwprojekten.
Naar schatting van het FNV levert zulk misbruik van flexarbeid en zzp de bedrijven
een voordeel op van jaarlijks € 10.000 miljoen.
bron: cbs
Dit uithollen van arbeidsvoorwaarden staat niet op zichzelf. Internationaal wordt de hype opgevoerd
dat hervorming van de arbeidsmarkt dè oplossing is voor alle economische problemen.
Bedoeld wordt aantasting van de arbeidsvoorwaarden -vooral de ontslagbescherming-
door zo min mogelijk vaste contracten uit te geven, dus minder zekerheden voor werkenden.
(62. loonkostenverlaging in Europa)
Het IMF geeft dit nagenoeg standaard als advies aan landsregeringen. Ook de OESO
doet hier aan mee, onder de bezwering dat dit de concurrentiepositie van iedere landseconomie zal bevorderen.
Dit recept is vanaf 2011 binnen de eurozone onder zware politieke dwang toegepast op de Ierse,
Griekse, Portugese en Spaanse economie, met dramatische gevolgen voor de bevolking.
(58-1. Griekse tragedie)
Maar, als alle landen dit tegelijkertijd toepassen, worden alleen de geldschieters daar wijzer van.
(25. loonmatiging moet)
conclusie:
snoeien in arbeidsvoorwaarden gebeurt internationaal
het tast de levensvoorwaarden van werkenden in alle landen aan
de enige winnaars zijn investeerders en geldschieters
Ook in Nederland wordt breed het neo-liberaal verhaal overgenomen dat afbraak van arbeidsvoorwaarden
nodig is voor de concurrentiepositie.
(32. concurrentiepositie)
Het staatsvoorspelburo CPB past modellen toe waarin tevoren is vastgelegd dat slechtere
arbeidsvoorwaarden meer werk opleveren. Dit is de uitwerking van de ideologische leugen
die bedrijven en regering gebruiken om hogere winsten te behalen.
(07.
minder loon = meer winst = minder investeringen = minder werk)
Klakkeloos volgen de grote parlementaire kiesverenigingen deze staatsideologie.
Alleen in tijden van verkiezingen doen zij zich voor als tegenstanders van deze hegemonie
van geldschieters.
(14. rendement van de Nederlandse economie)
mensenhandel
En dan zijn er nog mensenhandelaren die Midden Europese en Aziatische mensen verhuren
op buitenlandse detacheringcontracten als zzp’er voor ⅓ of nog minder van de Nederlandse cao.
Berucht voor deze uitbuiting zijn de bedrijfstakken wegtransport, tuinbouw, zeevaart, wegenbouw,
baggeraars, scheepswerven, constructiewerk, schoonmaak vleesverwerking, diepzeevisserij en riviercruisevaart.
Helemaal bar maken het de internetplatforms zoals Uber, Tender, Deliveroo en Picnic
die met innovatieve uitbuitcontracten de ingezette menskracht degraderen tot onmondige,
via app’jes aangestuurde stuk- en dagloners.
De argumenten om te flexibiliseren dienen alleen het belang van investeerders.
De voorgegeven bescherming van zzp’ers is bedoeld om verwarring te zaaien
en werkenden tegen elkaar op te zetten, opdat de race naar de allerlaagste lonen
door zal gaan. In deze propagandastrijd telt niet de inhoud, alleen het te bereiken resultaat.
Voortdurend worden onze cao rechten ontdoken en collega’s onderbetaald.
Onze tegenstanders eisen altijd en principieel het onderste uit de kan.
En ja, zolang we te weinig tegenspel leveren, krijgen zij dat ook.
conclusie:
opkomen voor loon is keihard nodig
nietsdoen is geen optie
je kunt niet even wegkijken of je wordt bestolen
ga door naar: (61. bestaansminimum)
febr. 2016 / febr. 2019 / augustus 2020