de schade van het Akkoord van Wassenaar 13
In 1980 verhoogden de centrale banken de rente fors. Hierdoor liep de rente voor werkkapitaal op tot 14%,
bij een geldontwaarding van 6% tot 7% op jaarbasis.
Door de harde gulden -mede veroorzaakt door eerdere gasexport-
liep de export terug, de ekonomie kromp. Er vielen massaontslagen,
de werkloosheid steeg al boven de 10% uit.
De ondernemers lobby deed daar nog een schepje bovenop door
van de regering Lubbers I een loonmaatregel te eisen.
Om zo hun ondernemersrisico te verhalen op de werkenden, die op geen enkele manier verantwoordelijk
waren voor deze omstandigheden.
(26. misbruik 2)
Een vrije vakbeweging organiseert in zo’n geval het politiek verzet hiertegen. Zoniet
de voorzitter van het FNV, die bij een etentje met Chris van Veen van het VNO de loonafhankelijken
in Nederland in de kou zette.
(43-1 staatsvakbond of vrije vakbeweging)
De heer W. Kok maakte zich zo mede verantwoordelijk voor de loonmatiging in 1982.
Toen als FNV voorzitter. Later, als minister van Financiën en premier was dezelfde Wim Kok verantwoordelijk
voor overheidsbezuinigingen en aanhoudende neo-liberale matiging propaganda
voor de loonafhankelijken.
(35. loon 1982 tot 2016)
Kok trad daarmee in de voetsporen van J. den Uyl, die in 1973 een oliecrisis aangreep
met "zoals het was, zal het nooit meer zijn", als camouflage voor bezuinigingen.
En rechtvaardiging van prijsopdrijving van olie en gas door oliemaatschappijen om zo de winsten
te verhogen en daarmee terloops ook de royalty's op gas voor de overheid.
Ook nu exploiteren niet alleen de ondernemers de bevolking in Nederland. De overheid
doet dat ook. Lastenverlaging? Alleen voor bedrijven. Direkte belastingen zoals die betaald worden
in de winkel, worden juist verhoogd.
(63. belastingparadijs)
Lagere overheden verhogen hun heffingen met soms wel zo'n 8% per jaar.
(01. loonmatiging)
bron:
HFD omzetedities, geen banken, verzekeraars, dienstverleners, overheidbedrijven meegerekend, alleen de cijfers van winstmakende bedrijven in handel, transport &industrie
HFD omzetedities, geen banken, verzekeraars, dienstverleners, overheidbedrijven meegerekend, alleen de cijfers van winstmakende bedrijven in handel, transport &industrie
Deze financiële vraatzucht is een egoïsme dat geen enkele rekening houdt met de toekomst van de economie van het land en al helemaal niet met de toekomst van de bevolking.
Winst groeit sneller dan omzet of werkgelegenheid.
Die winst is zelfs voor een groot deel het land uit gegaan.
(08. kapitaal export)
De soms gierende prijsinflatie, dus het koopkrachtverlies, wordt nog steeds ontkend.
Zo bleven de lonen achter. (05. loon en inflatie)
De omzet is in 22 jaar bijna verdrievoudigd.
De nettowinst is in 2000 bijna 8 keer die van 1981.
Een offer voor de werkgelegenheid?
De werkgelegenheid nam in al die jaren met slechts éénvijfde toe.
| opbrengst per werkende per jaar | ||
|---|---|---|
| € 1000,- omzet |
€ 1000,- netto winst |
|
| 1981 | 151 | 3 |
| 1988 | 185 | 8 |
| 1995 | 203 | 10 |
| 2000 | 293 | 20 |
In 2000 het dubbele aan omzet: € 292.650 en zes keer zoveel winst:€ 19.633.
Die winst is meer dan de loonkosten voor een 23 jarige cao afhankelijke.
| aantal werkenden per miljoen euro | ||
|---|---|---|
| € 1000,- | omzet | |
| 1981 | 6,6 | 319 |
| 1988 | 5,4 | 127 |
| 1995 | 4,9 | 102 |
| 2000 | 3,4 | 51 |
Om 1 miljoen euro nettowinst te behalen, waren er in 1981 nog 319 mensen nodig. In 2000 werd dezelfde opbrengst uit 51 werkenden geperst.
Deze verschillen tussen 1981 en 2000 geven de werkelijke produktiviteits verhoging weer.
| toename tussen 1981 en 2000 | ||
|---|---|---|
| in procenten | ||
| werkenden | 26% | |
| omzet | 144% | |
| nettowinst | 687% | |
conclusie:
de loonmatiging vanaf het Akkoord van Wassenaar komt bovenal de winst ten goede.
[Het is] 'de dorre boekhoudermentaliteit, die voornamelijk rechtse politici
de ene miljarden-bezuiniging op de andere doet stapelen, 's landsfinanciën wis en zeker naar de afgrond helpt
en een gevaarlijke vonkenregen vormt boven het maatschappelijk kruitvat [...]'.
De minister van Financiën en prominente partijgenoten van hem hebben duidelijk gekozen voor blind bezuinigen. Koste wat het kost moet het financieringstekort omlaag […]. Op die manier worden wiggen gedreven tussen de werkenden en de niet-werkenden in onze samenleving’.
‘Kies dan voor een andere koers, die in het belang is van de mensen die aan de arbeid willen!’
De minister van Financiën en prominente partijgenoten van hem hebben duidelijk gekozen voor blind bezuinigen. Koste wat het kost moet het financieringstekort omlaag […]. Op die manier worden wiggen gedreven tussen de werkenden en de niet-werkenden in onze samenleving’.
‘Kies dan voor een andere koers, die in het belang is van de mensen die aan de arbeid willen!’
Wie zei dat allemaal? Wim Kok, toen nog voorzitter FNV op een bijeenkomst van de Bouwbond FNV op 28 augustus 1982. Twee maanden later dreigde de regering Lubbers-1 met loonbevriezing. In plaats van het FNV te mobiliseren, ging Wim akkoord met de eisen van de ondernemers. Later, als minister van Financiën onder Lubbers en ook zelf als premier koos hij voor miljarden bezuinigingen. (26. misbruik-2) Als beloning en om de vakbeweging op afstand te houden werd hij in 2003 gevraagd om nu als commissaris zijn netwerk te benutten voor Koninklijke Olie en ook ING, TPG en KLM.
okt-04