1 mei komitee logo
loonmatiging1

Van 2001 naar 2014 is de Nederlandse economie met 35% gegroeid. Gemiddeld 2,7% per jaar. Haast iedere bedrijfsvoering gaat ervan uit dat groei noodzakelijk is. Netzo als dat de meeste macro economen dat doen. Al was het maar omdat er met hoge leningen gewerkt wordt, die anders moeilijker zijn te betalen. De regering volgt klakkeloos. Deze groei van 2,7% geeft aan dat Nederland een welvarende economie heeft.

grafiek 01.-01.
bron: cbs

Binnen iedere economie bestaan er tegenstellingen over de verdeling van de welvaart.
Tegenover elkaar staan: de bedrijven, de overheid en de bevolking.

grafiek 01.-02.
bron: cbs, de nederlandse economie 2013

De bedrijven hebben in die 13 jaar een steeds groter deel van de welvaart naar zich toe getrokken. Dat het de bedrijven inclusief de financiële instellingen helemaal niet slecht ging, was trouwens ook al af te leiden uit de winstcijfers. (11. winst in Nederland)
Daar bovenop zijn bedrijven steeds minder belasting gaan betalen. (63. belastingparadijs)

Kennelijk hebben de bedrijven nooit last gehad van een veel te hoog loonnivo, zoals ze steeds beweerden. Het eigenlijke doel van de grote media kampanjes was dus om hoe dan ook loonmatiging, loonstops en lagere premie voor sociale voorzieningen af te dwingen.
Zoals in 2000, in 2003, in 2008 en 2009 en na 2011. (26. misbruik)
Hoe zo’n redenering in elkaar zat, is nooit belangrijk geweest. Zolang we er maar intrapten,
was het doel bereikt. We zijn gewoon voor de gek gehouden. (62. loonkostenverlaging in heel Europa)

grafiek 01.-03.
bron: cbs, de nederlandse economie 2013

Ook de overheid heeft een steeds groter deel van de welvaart tot zich genomen.
Bijvoorbeeld door in de afgelopen jaren dramatisch overdreven verhalen op te hangen over onhoudbare staatsfinanciën. En onhoudbare kosten. Met die smoezen is de ene na de andere bezuinigingsronde op ons losgelaten. Fondsen van de volks- en werknemersverzekeringen zijn misbruikt. Er is heel ordinair uit de pot gegraaid. (52. plundering volksverzekeringen)
Ook ons pensioenstelsel wordt vakkundig naar de knoppen geholpen. Binnen een paar jaar moet er veel langer worden gewerkt voordat je op pensioen mag.
Dan mag je hopendat je nog wat terugkrijgt van je eigen centen. (48-2. pensioenroof)
Een groot deel van het sociaal ondersteuningstelsel is afgeschaft. (61. bestaansminimum)
Onze zorg is verschraald.

welvaart
Het is helemaal niet zo dat de kosten van onze welvaart onhoudbaar zijn. Zoiets kan nooit een economisch gegeven zijn. Het is een kwestie van politieke keuze. Bedrijven en regering hebben besloten om niet meer bij te dragen aan een fatsoenlijk leven voor de meerderheid van de bevolking. Daarbij is welvaart eigenlijk niet in economische cijfertjes te vangen, want maatgevend voor welvaart zijn bijvoorbeeld gezondheid, onderwijs en bestaanszekerheid.
Maar ja, uitgerekend deze zaken worden juist gemaakt of gebroken door het economisch beleid.

Na 2011 zijn er onvoorstelbaar grote sommen weggegeven aan aandeelhouders en financiers van banken en verzekeraars. (58-2. kapitaalchaos 7 jaar later)
Toch lukte het de overheid een groeiend deel van de welvaart naar zich toe te halen. Door in 6 jaar € 51.000 miljoen op ons te bezuinigen. De politieke wil ontbreekt om de bevolking een goed leven te bezorgen.

Nu de bedrijven en overheid zich een steeds groter deel van de welvaart hebben toegeëigend, moet dat wel ten koste zijn gegaan van het deel voor de bevolking. En dat is ook zo:

grafiek 01.-04.
bron: cbs, de nederlandse economie 2013

We hebben ons in de 21e eeuw alle jaren in de luren laten leggen. Dat is duidelijk.
Al veel langer lopen we loonachterstand op. Er is veel in te halen (03. loonachterstand)
Als nieuwste propaganda offensief krijgen we sinds 2012 het verhaal over ons heen dat een ingrijpende hervorming van de arbeidsmarkt absoluut noodzakelijk is. Alweer een misleiding
die alleen gericht is op het binnenhalen van een nog groter deel van de welvaart door bedrijven en overheid. (27-2. nieuwe cao ronde 2016)

Financiële cijfers, verhoging van de rendementen en een overheid in dienst van het bedrijfsleven, dat is tegenwoordig de enige maatstaf voor landspolitiek en bedrijfsbeleid.
De economie als middel om de levensstandaard van de bevolking te verhogen, wordt totaal genegeerd. Maar hogere financiële uitkomsten zonder sociale verbetering levert geen maatschappelijke vooruitgang op. (XLVI. lager loon = minder werk)
Onze toekomst is te belangrijk om over te laten aan lieden die alleen gehoorzamen aan geldschieters. (XLIII. wie niet bouwt aan zijn toekomst, heeft er geen)

conclusie:
het geld is er, maar verdwijnt naar verkeerde bestemmingen
vergroot je koopkracht, eis flink hoger loon en vaste banen

verrijken van geldschieters
De Europese Centrale Bank (ECB) wil sinds maart 2015 twee jaar lang een slordige € 60.000 miljoen per maand aan schulden opkopen van financiële instellingen en beleggers. Daarmee worden geldschieters overal ter wereld uitgekocht. Naar men zegt om de economie en dus de welvaart te stimuleren. Maar in de open Europese economie vloeit deze stimulering weg naar beleggingen overal ter wereld. In Nederland wordt steeds minder geïnvesteerd.
(08.winst &kapitaalexport)

Beter kan het ECB de voor dit opkoopprogramma uitgetrokken € 1.500.000 miljoen verdelen onder alle bewoners binnen de eurozone. Dat komt neer op € 4.400,- per inwoner. Want niet bezuinigen, maar investeren, stimuleert de economie en dus de welvaart. Desnoods door de vraag op te voeren. Dit voorstel bestaat al jaren. Onlangs als ‘QE for People’ opnieuw omarmd door 65 vooraanstaande Europese economen.

Het opkoopprogramma van de ECB betekent ook dat er heel veel nieuw geld wordt
aangemaakt. Maar van de voorgegeven stimulering van de economie komt geen spat terecht.
Al dat verse geld veroorzaakt vroeg of laat wel een enorme geldontwaarding in de eurozone,
dus ook Nederland. (33. inflatie)

Op den duur betekent dat voor ons een sterk verlaagde koopkracht.
Dus sluipende verarming. Uiteindelijk betalen wij dan deze ECB gift aan de geldschieters.
Tenzij we dezelfde verhoging van het loon binnenhalen.

Als de ECB nu eens hetzelfde bedrag voor de opkoop niet aan geldschieters,
maar direkt aan de bevolking geeft, dan wordt onze koopkracht juist verhoogd.
De meeste mensen zullen dat extra geld snel besteden.
Daarmee stimuleer je de economie van Nederland veel gerichter.

Zo’n ommezwaai in politiek economisch beleid komt er niet vanzelf.
Die moeten we afdwingen.

Lees hieronder hoe in de periode vóór 2000 loonmatiging werd doorgedrukt,
of ga door naar: (02. verdeling van de welvaart)

juli-15

1 mei komitee logo
loonmatiging in 2000
propaganda en werkelijkheid

In 2000 werd er een stevige propaganda gevoerd dat in de voorbije jaren de groei van de economie vooral bij de werkenden was terecht gekomen. De ondernemers waren daardoor veel tekort gekomen. Dat is niet eerlijk, en daarom zou loonmatiging hard nodig zijn.
Met onmiddellijke ingang. Vooral vanuit de SER en Stichting van de Arbeid kwamen dat soort geluiden. Gaan we kijken of hun verhaal klopt.


grafiek 01.-1.

welvaart
Het nationaal inkomen (NI) is te zien als de nationale welvaart voor de arbeid en voor
de staat. De groei van dit NI geeft aan dat het goed gaat met de economie. Nu gaat het er nog om waar die toenemende welvaart terecht komt. Het cijfer voor arbeid (‘huishoudens’ of ‘gezinnen’ in CPB taal) is het totaal van de hele bevolking aan lonen, inkomens en uitkeringen. Minimumloners, modaalloners en het snel groeiend aantal miljonairs, alles bij elkaar. Het cijfer voor overheid betreft alle inkomsten van de overheid, vooral uit belasting, maar ook verkoop van grond, rechten, accijnzen en privatisering van overheidsbedrijven.

Voor bedrijven ligt het anders. Om te beginnen: de bedrijven die Nederland economisch domineren, zijn multinationals. Die halen hun winst maar voor een klein deel uit aktiviteiten in Nederland, voor een veel groter deel in het buitenland, ze hebben dus veel minder met de inkomensverdeling in Nederland te maken. En op buitenlandse bezigheden die in dollars werden afgerekend, maakten die bedrijven tot in 2003 heel hoge winsten door om te wisselen naar euro’s. Dat kwam door de wisselkoers: de dollar was toen nog veel waard in euro’s.
De winst van de 25 grootste bedrijven, verhandeld op de Amsterdamse aandelen-beurs,
nam van september 1999 op september 2000 met 70% toe. (12. winst in Nederland)

De ondernemers vinden de winstquote veel belangrijker. Die verhouding tussen winst en de omvang van de economie bevond zich op het niet eerder vertoonde nivo van 14% en hoger.
(14 hoe winstgevend is Nederland)
Dat blijkt niet uit de tabel aan het eind van dit stuk, want die tabel gaat alleen over wie of wat uitsluitend afhankelijk is van de economie in Nederland. De welvaart voor multinationale bedrijven -daarbij ook de niet op de aandelenbeurs genoteerde- is zeker niet alleen van de groei van de economie in Nederland afhankelijk. De welvaart van verreweg de meeste kleinere bedrijven juist wel.

verdeling
In de 8 jaar tot 2001 is de welvaart stevig gegroeid: 3,5% tot 8% per jaar!


grafiek 01.-2.

In 1993 namen de bedrijven f 48.000 miljoen van de welvaart tot zich, in 2000 een stuk meer:
f 74.000 miljoen. Toch is het aandeel van bedrijven in de nationale inkomensverdeling zowel in 1993 als 2000 hetzelfde: 9%. Maar er zijn ook jaren van 10% en zelfs 12% geweest.
Dus de bedrijven hebben zeker wel hun deel en ook iets meer dan dat van de groei van de welvaart tot zich genomen.

Kijken we naar de arbeid:


grafiek 01.-03.

Wat blijkt?
Het aandeel van de arbeid in de nationale inkomensverdeling is achteruit gegaan!
Van 81% in 1993 naar 75% in 2000.
De propaganda van werkgevers, regering, de SER en Stichting van de Arbeid klopt dus niet. Toch, hun offensief tot loonmatiging leidde tot verlaging van de koopkracht van de werkenden. En daarmee tot verarming, nog wel in jaren van uitbundige economische groei.
(5. loon en koopkracht)

Waar is de groei van de welvaart dan gebleven? De overheid nam in 1993 9% van het nationaal inkomen tot zich, in 2000 is dat al 15% geworden, in absolute getallen is het aandeel van de staat dik verdubbeld! Waar is dus de opbrengst van de gestegen welvaart terechtgekomen?
Bij de Staat en lagere overheden!

grafiek 01.htm4.gif

Wat doet de staat met die inkomsten: vooral de staatsschuld aflossen. In 2000 is de schuld nog maar 52% van het bbp. Uitzonderlijk laag. Mooi? Nee, want het resulteert voor het grootste deel in kapitaalexport. En de staat blijft nog steeds de slechtste werkgever van Nederland. Voor de collega’s in overheidsdienst: uw werkgever is stinkend rijk, maar gunt u niets.
(36. cao rijksoverheid)

scheefgroei
Bovendien is er sprake van een enorme scheefgroei in de inkomens: hogere inkomens zijn in de 90er jaren met sprongen vooruit gegaan. (18. loonvorming)

Cao afhankelijken gingen er op achteruit of bleven gelijk. (22. scheve inkomensverhoudingen) Sinds 1997 betalen de bedrijven grif 6% tot 7% per jaar meer aan loonkosten.Terwijl de nominale stijging van de cao lonen volgens het VNO zelfs in 2000 nog niet boven de 2,8% is uitgekomen! Uitkeringsgerechtigden zijn zelfs 15% achteruit gezet.

De bevolking, werkend en uitkeringsgerechtigd heeft dus niet hun deel van de groei in welvaart gekregen, ze zijn er zelfs op achteruit gegaan. Erger nog dan uit de cijfers kan blijken waarop de grafieken in dit stukje zijn gebaseerd, want hierin zijn alle inkomens bij elkaar genomen.

koopkracht vooruitgang in 20 jaar, volgens CPB:
+ 2,5% voor modaal cao inkomen (€24.000), van 1977 tot 1997
- 10 % voor minima
+ 1,6% voor de gemiddelde cao werkende van 1980 tot 1995, volgens CBS hoezo loonmatiging?
dit is loonverlamming

loonkosten stegen met 11,2% voor inflatie gecorrigeerd, tussen 1977 tot 1997
dus de werkgevers betalen graag meer dan de cao, en dat al jaren.
bron: HFD 200897-1+7

De contractlonen hebben geen deel aan de groei van de welvaart gehad. De noodzaak van loonmatiging is in 2000 dus helemaal van de zotte, sociaal onrechtvaardig en politiek de omgekeerde wereld. Maar ja, in de propaganda rond de loonvorming gaat het er niet om of de voorstelling van zaken deugt of niet. Belangrijker is dat een leugen vaak genoeg herhaald wordt, opdat die politiek geaccepteerd zal worden. (25. loonmatiging & propaganda)
Want aan de ene kant willen de werkgevers best meer loon betalen,
(46. cao loon loonontwikkeling) maar aan de andere kant vooral niet aan de mensen die onder een cao vallen. (44. afgesloten cao's laatste jaren) De loonruimte was ook in 2000 overduidelijk aanwezig, maar werd niet opgeëist voor de cao’s. In het Nederlands bestel sluiten de erkende bonden contractlonen af met de werkgevers. Die bonden benutten dus de mogelijkheden niet.

  • Met dat de erkende bonden als contract partner zoveel laten zitten bij de onderhandelingen, wordt het cao loon uitgekleed tot een minimum pakket aan arbeids-voorwaarden, niet meer dan een sociaal vangnet. (47. sociaal akkoord)
  • De structureel slechte onderhandelingsakkoorden bevestigen en verergeren de scheefgroei van inkomens in Nederland. En verscherpen in de praktijk de tweedeling in de maatschappij. (19. forse loonsverhoging een normale zaak)

Laat zulke loonmatiging nou ook het regeringsbeleid zijn. Zowel onder Lubbers, als onder Kok of Balkenende. Predikers van matiging van juist de cao lonen spannen zich dus in voor de ondernemers. En tegen de werkenden.

loonmatiging is loonroof,
de loonruimte is er, eis die dan ook op

De valse propaganda van de Stichting van de Arbeid (Star) en de Sociaal Economische Raad (SER) berustte op cijfers van het heilig verklaarde Centraal Planbureau (CPB). Dit CPB hanteert voor haar voorspellingen economische modellen die ideologisch gebaseerd zijn op
de veronderstelling dat lagere loonkosten automatisch meer banen opleveren. De uitkomst van de CPB doorrekening is dus niets anders dan bevestiging van het politieke uitgangspunt.

Het nut van zo’n malle tabel?
Hierin valt af te lezen dat de propaganda van de Stichting van de Arbeid (Star) en de Sociaal Economische Raad (SER) niet deugde. En dat nog wel op basis van cijfers die het heilig verklaarde Centraal Planbureau (CPB) zelf aanlevert.

Lees hoe in 2003 -alweer met een valse voorstelling van zaken- de loonstop van 2004 werd afgedwongen. (29. voorspelling of volksverlakkerij)

of ga door naar: (2. verdeling van de groei)

dec 07
kleine logo