Dankzij de inzet van de werkende bevolking namen de omzetten toe en ook de daaruit voortvloeiende winsten.
Toch ging het inkomen van de werkenden lang zo hard niet vooruit als de groei van de economie.
In verhouding zijn we er niet veel wijzer van geworden. Bij de verdeling van
de welvaart zijn de kapitaalverschaffers onevenredig ruim bevoordeeld.
(30. opbrengst voor arbeid en kapitaal)
Sinds 2001 is het netto reëel besteedbaar inkomen zelfs nauwelijks vooruitgegaan.
Terwijl de economie met ruim 1/5 doorgroeide. En de winst -verrekend met dezelfde
inflatiecorrectie- bijna verdrievoudigde. Dat viel ook Het Financieele Dagblad op:
Dus, wie profiteerde er de laatste 16 jaar nu eigenlijk van de groeiende economie?
Niet de werkenden. Niet jij of ik.
(LVII. winst stijgt, loon niet)
We hebben veel laten liggen bij de beleggers en geldschieters.
En dat doen we al veel langer.
Bij vergelijking in absolute cijfers is de Nederlandse economie
van 1981 tot in 2017 verdrievoudigd. De bijbehorende winst nam explosief toe en kwam
40 keer hoger uit.
(11. winst in Nederland)
Al heel lang is duidelijk dat de verdeling van de welvaart niet deugt.
(35. loon 1982 – 2016)
De toename van de koopkracht vergeleken met de groei van de economie van het mediaanloon,
geeft vanaf 1981 het volgende beeld:
De hier gebruikte cijfers van het CPB in MEV 1997, MEV 2006 en MEV 2016, hebben alleen betrekking
op de marktsector, dus geen overheid; ook olie- en gaswinning en onroerend goed zijn weggelaten.
De groei van de economie is de cumulatieve doorrekening van de bbp groei per jaar.
De koopkracht is die van het modaalloon, vanaf 2002 het mediaan inkomen; cumulatief doorgerekend.
De koopkracht van de beloning -op een nivo dat het midden houdt binnen de totale inkomensverdeling- is sinds 1981 eerst achteruit gegaan en bleef daar steeds verder bij achter.
conclusie:
Bedrijven en overheid eisen steeds lagere loonkosten. Dus houden ze ons kort. Met begrip daarvoor van onze kant, met enkel vragen, meedenken en onderhandelen hebben we inmiddels heel veel ingeleverd. Waarom zouden wij nog langer toegeven? We hebben alleen nog maar te winnen.
Zeker, het is waar dat echte welvaart meer omvat dan alleen de verdeling van de economische groei. Denk maar eens aan gezondheid, bestaanszekerheid, ontplooiingskansen en de mogelijkheid je leven naar eigen inzicht in te richten.
Dat alles is echter nog lang geen reden dat ons aandeel in de verdeling van de economische welvaart zo veel lager zou moeten zijn. Vergeet niet dat in onze geldeconomie de kwaliteit van ook deze immateriële zaken juist gemaakt of gebroken wordt met geldstromen.
conclusie:die moet afgedwongen worden door loonstrijd, met de vakbond,
voor betere cao’s en tegen het regeringsbeleid
ga door naar: (04. verloren loonruimte)