bulletin LXIX

winsten omhoog, koopkracht achteruit

De winsten blijven ook dit jaar vooruit gaan. Ondanks de corona sluitingen. Dus gaat het de bedrijven en zeker hun geldschieters heel goed. De ondernemers lobby beweert maatschappelijk te ondernemen. Dat betekent dat het personeel meedeelt, ook in deze goede tijden. Maar dezelfde bazen hebben er al voor gezorgd dat de in 2021 afgesloten cao’s lager uitkwamen dan de geldontwaarding van tegen de 3% over heel 2021.

Managers in de kleinmetaal saboteren al maandenlang ieder fatsoenlijk cao overleg.
Voor het onmisbare zorgpersoneel heeft de regering niet meer over dan een fooi.

De cao inzet voor 2022 van de werkgever organisaties stuurt aan op harde konfrontatie:
    •    verspreiden de leugen dat de lonen stijgen doordat er een personeelstekort zou zijn,
    •    gaan stug voor de allerlaagste lonen en nog slechtere arbeidsvoorwaarden,
         (68-1. uitbuiting arbeidsmigranten)
    •    willen nieuwe cao’s kunnen openbreken om onder alle omstandigheden hun winsten
         veilig te stellen,
    •    weigeren op voorhand koopkrachtverlies van het personeel te compenseren,
         gaan voor hoger rendement voor hun geldschieters.
    •    knippen bestaande banen verder op in domme pulptaken,
    •    weigeren werkzekerheid te bieden,
Geen respekt voor het personeel. Geen waardering voor loyaliteit en inzet.
Loonafhankelijken worden behandeld en geexploiteerd als een gebruiksartikel.

De bijna tienvoudige prijsstijging voor gas jaagt de geldontwaarding op. Dit gastekort is veroorzaakt doordat er het afgelopen jaar in Nederland geen buffer voorraad is aangelegd. Leveringszekerheid van deze basisbehoefte heeft onze neo-liberale regering niet willen regelen. Dat is nou het vrije markt principe. Gas inkoop is overgelaten aan commerciele bedrijven en die verdienen niets aan voorraden voor leveringszekerheid. Hebben daarom ook geen langjarige leveringscontracten afgesloten. (33. inflatie)

Veel cao’s voor 2022 zijn afgesloten op of onder de nullijn. Komen daarmee ver onder de snel hoog oplopende inflatie uit. In de laatste 40 jaar ongekend hoog. En deze prijsinflatie houdt nog wel even aan. Want de kosten voor de energietransitie rijzen de pan uit en bedrijven maken misbruik van de corona onrust om hun winstgevendheid op te voeren. Dat gaan we merken in de supermarkt. Zo gaat onze koopkracht hard achteruit en die wordt niet meer gerepareerd zolang de werkgevers het voor het zeggen hebben. (41. inflatiebestrijding)

In 2001 en 2002 hebben we al eens eerder zo’n hoge prijsinflatie gehad. De koopkracht die we toen inleverden, is nooit meer ingehaald. (05. koopkracht en loon) Nu het aankomt op loon naar werken in coronatijd, keren de bedrijven en de nieuwe regering zich opnieuw tegen ons.
Voor een rechtvaardiger verdeling moeten we altijd zelf opkomen. Samen met de vakbeweging.

Waar is in 40 jaar het meest ingeleverd? In sectoren die de kwaliteit van leven bepalen, zoals zorg, onderwijs, brandweer, vuilophaal.