bulletin LX

lonen stagneren

Terwijl de economie blijft groeien, stagneren de lonen nu al jaren.

Aan de opbrengst van hun inspanningen houden de werkenden een steeds kleiner deel over. Want overheid en werkgevers gaan voor steeds lagere loonkosten. De toekomst die zij ons bieden is het bestaansminimum voor werkenden, geen inkomen voor wie niet werkt.
(61. bestaansminimum)
De geplande hervormingen maken de komende generaties tot werkende armen.

En de geldschieters gaan er vandoor met de opbrengst van de economische groei.
(40.3. loonmatiging is het verdienmodel)

Niet alleen blijven de lonen achter bij de groei van de economie. De prijsstijgingen vallen ook nog eens hoger uit dan de lonen vooruitgaan. Daarmee gaat onze koopkracht achteruit. Zelfs
bij de hoogconjunctuur van de laatste jaren.

Want loonmatiging is staatsideologie. Onder de leus ‘hervorming van de arbeidsmarkt’ is het altijd inleveren op arbeidsvoorwaarden, meer flexwerk, hogere werkdruk, systematische onderbetaling, onbetaald overwerk. En ondertussen worden de sociale voorzieningen verder afgebroken en gaan de lokale belastingen omhoog. Op deze manier wordt sluipend onze bestaanszekerheid uitgehold.
Natuurlijk is dat wel te keren. Om te beginnen door hogere lonen af te dwingen.

Tot nog toe zijn daarvoor de cao resultaten te laag uitgekomen.
Zo wordt de arbeid te laag ingeprijsd. Dit moet anders.

Looneisen alleen zijn niet voldoende, de resultaten moeten beter.
Het slechtst betaalde deel van Nederland krijgt in 2019 alvast 3% tot 5% prijsstijging
voor de kiezen.
Voor eerlijker beloning moeten we ook zelf de strijd aangaan.
Daarom: sluit je aan.
Het lukt nooit in je eentje, alleen samen zijn we sterk.
Dus niet klagen, maar aan de bak, samen met de vakbeweging.

vóór beter loon
meer respekt, betere arbeidsvoorwaarden
handen af van ons pensioen