bulletin LV december 2017
loonstrijd is de sleutel
bedrijven en regering gaan weer op oorlogspad
altijd gericht op nog lagere loonkosten
personeel is hun financiële sluitpost
cao onderhandelingen worden eindeloos getraineerd en gesaboteerd
belastingen en afdracht sociale premies systematisch ontweken
handhaving op arbeidswetten is wegbezuinigd
noodzakelijke investeringen blijven achter
voor steeds hogere winsten
arbeidsverhoudingen verslechteren
loonsverlaging en onderbetaling is het nationale verdienmodel
loon wordt afhankelijk gemaakt van de bedrijfsresultaten
arbeidsmigranten worden uitgebuit en ver onder de cao ingezet
minimumloon wordt ontdoken, winkelbedrijven draaien op jeugdloon
wildgroei aan payroll, detachering en buitenlandse uitzendconstructies
pulpbanen, sociale dumping, gedwongen zelfstandigheid, nuluren contracten
arbeidsconflicten zijn aan de orde van de dag
maatschappelijk ondernemen is een holle leus
arbeidsvoorwaarden uitgekleed
structureel overwerk, onderbezetting en te hoge werkdruk brandt mensen af
pensioenstelsel wordt gesloopt, AOW leeftijd verhoogd
na ettelijke tijdelijke contracten is misschien een vast dienstverband mogelijk
ontslag bescherming is uitgehold
doorbetaling bij ziekte wordt afgeschaft
de bestaanszekerheid van het personeel wordt ondergraven
de koopkracht blijft ver achter bij de winsten
het loonaandeel in de Nederlandse economie neemt al 40 jaar af
laagste inkomens zijn de steevaste verliezers
middeninkomens bleven al die jaren hooguit gelijk
alleen een groep bevoorrechten kwam er iets beter vanaf
zo gaan geldschieters er met de buit vandoor
laat dit niet voortgaan
De welvaart eerlijker verdelen, daarmee gaat het roer pas echt om.
Alle andere, terechte eisen zijn hier een afgeleide van.
looneis
De looneis zelf is nooit voldoende. Voor een cao akkoord telt alleen het resultaat.
Bij de looneis voor het komend jaar moet je uitgaan van inflatie, produktiviteitsstijging
en het behaalde resultaat dat altijd onder de gestelde eis uitkomt.
De ECB stuurt uit alle macht aan op een geldontwaarding van 1,9% per jaar.
Voor behoud van koopkracht moet dat dus minimaal binnengehaald worden.
Over de hele linie.
Om de lonen gelijk op te laten gaan met de stijgende winsten moet
de jaarlijkse produktiviteitsstijging meegenomen worden. Al dertig jaar ligt die bij de 1,5% per jaar.
De cao resultaten zelf kwamen de laatste twintig jaar uit op tweederde van de gestelde looneisen.
dus minimaal (1,9% + 1,5%) x 1,5 = 5,1% zijn.
Maar deze eis blijft nog te laag voor een omslag in de verdeling van de welvaart.
Voor verbetering in de bestaanszekerheid is een inhaalslag nodig, hier bovenop.
Een zelfbewuste vakbeweging laat dat niet aan zich voorbij gaan.
Nu is het hoogconjunctuur, pak deze kans.
Werkgevers klagen luid over gebrek aan goed opgeleid en loyaal personeel.
Daar hebben ze het zelf naar gemaakt. Moeten ze maar beter gaan betalen,
meer respekt tonen voor personeel en bijdragen aan de beroeps ontwikkeling.