bulletin XLII
vertrouwen in de politiek taant
Deze regering is niet bezig voor het welzijn van de bevolking.
Nooit gaat het over de kwaliteit van leven.
Onze bestaanszekerheid is overgeleverd aan de grillen van investeerders.
Deze regering maakt zich alleen druk om de belangen van die geldschieters.
De enige zorg is het veilig stellen van de vermeerdering van hun kapitaal.
Vandaar dat we zoveel financiële cijfers om de oren krijgen geslagen.
We moeten geloven dat hun hogere winst tegelijk hogere welvaart betekent voor de
hele bevolking.
Ondernemerschap wordt verheerlijkt.
Dus is de belasting op winst, dividend en vermogen verder verlaagd.
Daarvoor in de plaats zijn vooral de armste mensen gepakt met hogere belastingen
en accijnzen. Bijvoorbeeld is de btw op de eerste levensbehoeften verhoogd.
(63. belastingparadijs)
de middengroepen noemen. Daarmee hebben ze het over de eigen sociale achtergrond.
Dus richten zij zich vooral op de bevoorrechten in deze maatschappij met een inkomen
van drie keer modaal en meer per jaar.
Ruim de helft van onze bevolking wordt zo gepasseerd. De mensen die als loonafhankelijke,
uitkeringsgerechtigde of gepensioneerde minder fortuinlijk in het leven kwamen te staan,
worden met neerbuigende welwillendheid aangehoord, krijgen nieuwe verslechteringen opgelegd en worden verder genegeerd.
Op loon is zwaar beknibbeld.
Vanaf 2008 zijn er zware loonoffers gebracht voor financieel mismanagement
waaraan de loonafhankelijken part nog deel hadden.
(58. krediet chaos)
dat dwingt ons tot de permanente strijd om behoud van
arbeidsvoorwaarden en een leefbaar inkomen
dit zijn de verantwoordelijke coalities
Wie een uitkering aanvraagt, is tegenwoordig prompt verdacht van fraude.
Wie werkloos is of raakt, wordt beschuldigd van eigen schuld en luiheid.
Stemmingmakers krijgen alle ruimte om rond te bazuinen dat
uitkeringsgerechtigden niet willen werken omdat ze teveel toeslagen krijgen.
Nederland eist een hogere arbeidsparticipatie, dat is de boodschap.
Wie in problemen komt door sociale misstanden, wordt achteloos weggezet
als profiteur.
Het doel van deze stemmingmakerij is alle uitgaven aan sociale ondersteuning
te schrappen. Om vooral die staatsuitgaven te verlagen.
Ook bij de huidige regering ontbreekt de politieke wil om een beschaafde
samenleving in stand te houden.
Na zulke misbruik propaganda is de volgende stap die naar repressie.
Wie zijn vak jarenlang naar eer en geweten uitoefent, krijgt te horen dat het daarom
kennelijk zo weinig voorstelt, dat voortaan loon op het bestaansminimum
meer dan voldoende is.
Scholieren en studenten moeten al vanaf de eerste dag alle hoogstandjes vertonen
om economisch nuttig te zijn; algemene ontwikkeling heet een overbodige ballast;
het management verdomt het om zelf een bedrijfsopleiding te verzorgen.
Ondernemers en regering saboteren het overleg over verlopen cao’s meer dan ooit
Ze hebben duidelijk geen enkele waardering of respekt voor onze inzet.
De AWVN onderhandelaars in dienst van de bedrijven weigeren herhaaldelijk
cao akkoorden te sluiten. Soms jarenlang.
Dat doen ze om zo lang mogelijk de loonkosten te bevriezen.
De regering heeft het personeel al 4 jaar op de nullijn gehouden.
Ondernemers blijven roepen om verdere loonsverlaging. Hun bedrijven betalen
maar al te vaak ver onder het minimumloon of de cao afspraken.
Personeel is de sluitpost op hun bedrijfsexploitatie, inplaats van het meest
onmisbare bedrijfsmiddel.
in zo’n maatschappij willen we niet leven
een regering die de maatschappij zo inricht, is niets waard
politiek gaat over mensen en hun toekomst
mensen zijn geen weggooi gebruiksartikel
Toch zijn uitkeringsgerechtigden nu verplicht om onder het minimumloon werk te
accepteren.
Terwijl er steeds minder banen zijn en de werkloosheid oploopt.
De opzet is met deze gedwongen verdringing het fundament onder het hele
loongebouw weg te slaan.
(61. bestaansminimum)
Als noodzaak voor de bezuinigingen en loonstops worden de kredietchaos van 2008
en de speculatie tegen de euro in 2011 opgevoerd. Valse propaganda.
De opgelopen financiële schade is het gevolg van ongekend kostbare subsidies aan
beleggers in banken, om hun verlies te beperken.
( 58.-1. Griekse tragedie)
De breed gedragen politieke steun aan deze subsidies is het begin van de ellende.
Om herhaling van nog eens zo’n financiële chaos te voorkomen, is in de afgelopen
zes jaar nog veel te weinig gedaan.
Het kan zomaar weer gebeuren dat we moeten opdraaien voor de problemen die
geldschieters over zichzelf en het hele financiële systeem afroepen.
deze politiek, die in dienst van geldschieters
de bevolking verraadt, volgt een vijandige koers
bepaal zelf je toekomst: versterk daarom de vakbeweging
het vertrouwen in regering en parlement taant niet voor niets
Het verschil tussen de konservatieven en de kiesverenigingen van het wel zeer
brede politieke midden, manifesteert zich hooguit een paar weken
in de aanloop naar verkiezingen toe.
Beeldvorming van een halve eeuw geleden en vals gepresenteerde successen
worden dan uitvergroot.
Dit levert uiteraard misleidende politieke verwachtingen op.
Na de verkiezingen zijn de politieke verschillen niet meer herkenbaar.
Hun afgevaardigden laten zich hoofdzakelijk leiden door
incidenten en voorgeschotelde financiële cijfers.
Economische groei, ten koste van alles, is en blijft dan hun
enige mantra, dat alleen financiële belangen dient.
Uiteindelijk blijken zulke volksvertegenwoordigers, door hun vaak ambtelijk
verleden, bovenal gebrand te zijn op het besturen van overheidsorganen
en geïnstitutionaliseerde belangenorganisaties.
Dus binnen de heersende machtsverhoudingen, waar geldschieters de mogelijkheden
bepalen.
Vandaar dat teveel politici niet geïnteresseerd zijn in wat de behoeften zijn van het
overgrote deel van de bevolking.
Geen begrip daarvoor en geen belangstelling.
1 mei 2014