bulletin XXIX

progressieve politiek

Er is grote behoefte aan sociaal perspektief en aan vertrouwen in de toekomst.

Ondernemers bieden dat niet.
Die eisen alleen maar verslechteren van arbeidsvoorwaarden en loonkostenverlaging.

De nieuwe regering zal na de verkiezingen, ondanks alle mooie woorden tot aan 9 juni:
offers eisen van de mensen
lasten verzwaren
voorzieningen afbreken
bezuinigen op alle fronten
uitvoerend overheidspersoneel op de minlijn zetten
Dat zal tot groeiende onrust leiden, sociale onvrede en meer armoede.

Anderen scherpen verschillen onder de bevolking aan en prediken haat als oplossing voor alle maatschappelijke problemen. Met hun discriminatie scheppen zij verdeeldheid langs willekeurige scheidslijnen tussen mensen die in dezelfde politieke verdrukking zitten.
Alleen speculanten, beleggers en ondernemers hebben daar voordeel bij. Zij zetten graag diverse bevolkingsgroepen tegen elkaar op. Om loonsverlagingen door te voeren tot aan een leven rond het bestaansminimum.

Natuurlijk kan je je eigen toekomst nooit overlaten aan politieke verkiezingspartijen.
Vooral de grote middenpartijen zijn ideologisch en politiek de gevangene van de heersende economische orde.
Aandeelhouders van sommige bedrijven zijn hierdoor financieel zwaar gecompenseerd door de vorige regering.
Zelfs zijn er banken opgekocht die niets meer waard waren. (58. krediet chaos)
De zo ontstane tekorten in de staatskas worden schaamteloos verhaald op de bevolking.

Ondernemers gaan alleen voor hun eigenbelang. Middenpartijen zullen ook niet opkomen voor een rechtvaardige verdeling van welvaart en kwaliteit van leven.
Zodra ze in de regering komen is hun economisch belang niet meer hetzelfde als dat van werkenden en uitkeringsgerechtigden. In het verlengde daarvan is ook de leiding van de vakcentrales niet geloofwaardig zolang ze zich voornamelijk richt op polderoverleg in achterkamertjes. (47. stilzwijgend sociaal akkoord 2010)
Immers, daarmee wordt de vakbeweging maar al te makkelijk omgedraaid en tegen de belangen van de mensen op de werkvloer gekeerd. (59. concurrentie op arbeidsvoorwaarden)

Zelf moeten we optreden voor ons gezamenlijk belang. Onderlinge verschillen zijn er altijd al geweest. En door de eeuwen heen. Dat is niets nieuws. Waar het om gaat is de bestaande verschillen te erkennen en daarvoor wederzijds respekt op te brengen. Wat ons bindt, dat is het enige wat telt. Alleen eensgezind optreden kan middenpartijen dwingen tot een politiek in het belang van de bevolking. Dat is pas progressieve politiek.

bezuinigingen
Om druk te zetten op de politieke besluitvorming na de verkiezingen, stuurden topambtenaren en ondernemers alvast hun wensen in via het CPB, IMF, OESO en ambtelijke studiegroepen:
huursubsidie korten;
huishuren afhankelijk maken van de WOZ waarde;
hoogste tarief inkomstenbelasting vervangen door een lagere vlaktaks;
BTW verhoging op eerste levensbehoeften;
verhoging gemeente belastingen;
openbaar vervoer tarieven omhoog;
aanbesteden openbaar vervoer in de steden;
studiebeurzen afschaffen, collegegeld verhogen;
AWBZ toewijzingen drastisch korten;
in de ziekenhuiszorg zwaar bezuinigingen en uitbreiden van marktwerking;
vervijfvoudiging eigen bijdrage in de zorg;
AOW en pensioenleeftijd naar 67 jaar;
bedrijven niet meer verantwoordelijk voor vermogen van bedrijfspensioen fondsen;
WW uitkering omlaag naar maximaal 12 tot 18 maanden;
ontslagbescherming verder verzwakt;
loonstop bij de overheid en semi-overheid in de uitvoerende functies;
looningreep in de marktsector;
verlaging minimumloon;
verlaging uitkeringen.
De kunst is om nu al de zich progressief noemende partijen erop vast te leggen dat ze niets uit dit programma na de verkiezingen gaan uitvoeren.

misbruik
Na anderhalf jaar crisis propaganda is zoveel verwarring gesticht dat velen denken dat bezuinigen en loonmatigen onvermijdelijk zijn.
Trap daar niet in, het is niet waar. Er is helemaal geen wereldwijde crisis.
Alleen in Noord Amerika en West Europa is de krediet verlening door systeemzwakte ontregeld. Daardoor zijn de omzetten en winsten iets lager uitgevallen.
Dat is alles. (14. hoe winstgevend is de Nederlandse economie)

Het CPB gaf in maart 2010 aan dat het begrotingstekort in 2015 zonder bezuinigingen vanzelf weer op orde komt, op 2,9%. Daar hoef je dus niets aan te doen! Ook de staatsschuld van 70%
is helemaal niet dramatisch kostbaar bij de langjarig lage rentestand.

Dus zijn er helemaal geen bezuinigingen nodig om de staatshuishouding op orde te krijgen.
Iedere bezuinigingsoperatie na de verkiezingen is verlakkerij.
De krediet chaos vanaf 2008 is niet meer dan een voorwendsel tot loonmatiging.
Daarom: laat je niet gek maken.
Wat hard nodig is, is dat de bedrijven de tijdens de paniek behaalde voordeeltjes weer snel terugbetalen.

Ondernemers weigeren principieel voor genoeg en fatsoenlijk betaald werk te zorgen.
Waarom zouden de werkenden dan ooit vrijwillig aanbieden de winsten van ondernemers te garanderen.

Door de wel zeer ruime kapitaal politiek in de EU dreigt de inflatie nog hoog op te lopen.
Daardoor gaat de koopkracht straks hard achteruit.
Daarom: