bulletin XXVI
loondruk 2009
hoezo slechte economie
Omdat de omzetten iets terugliepen door de financiële chaos?
(58. krediet chaos)
In april 2009 werd er nog evenveel overgewerkt als een jaar geleden.
Groei is helemaal geen economische noodzaak.
Beslissers gaan in hun plannen altijd uit van groei, bij krimp komen hun plannen niet uit,
daarom zijn ze de weg kwijt. Dat is hun probleem, geen economisch probleem.
Krimp met 5% betekent terug naar de economie van 2007.
Nou èn? Dat was echt geen rampjaar.
Voor de echte ondernemer is tijdelijke omzetkrimp slechts één van de vele uitdagingen.
Alleen slecht geleide bedrijven maken verlies.
Onbetrouwbare ondernemers verhalen hun probleem op het personeel.
Luie ondernemers houden hun hand op voor regeringssubsidie.
Ook verlies hoort bij ondernemerschap. Maar er is helemaal geen sprake van verlies.
En minder winst blijft nog altijd winst.
Ook in 2009 wordt er winst gemaakt.
(cbs augustus 2009)
De winsten zijn in Nederland jarenlang sterk gestegen.
(11. nettowinst in Nederland)
In 2008 werd op iedere euro 18 cent winst gemaakt, zo’n € 107.000 miljoen.
wat er wel aan de hand is
- Met wangedrag kleden onbetrouwbare ondernemers de arbeidsvoorwaarden uit en de regering helpt ze daarbij:
De ontslagvrijheid voor ondernemers is verruimd, dus willekeur bij ontslag neemt toe;
Deeltijd WW wordt toegekend op kosten van het personeel;
Zeer winstgevend en technologisch hoogstaand Tata / Corus / Hoogovens schuift 800 personeelsleden af, betaalt het overwerk niet meer en komt de cao niet na;
SNS, Delta Lloyd, zorgverzekeraars, houtindustrie en detailhandel weigeren cao onderhandelingen, ook zo streekvervoer, dat kort bovendien chauffeurs vanwege de akties in 2008;
Connexxion bemoeit zich met de leefstijl van personeelsleden; bij KPN dochter Getronics zijn 700 mensen telefonisch ontslagen;
Cap Gemini dwingt personeel zelf ontslag te nemen;
Etos, Gall & Gall, Telegraaf en Dekamarkt wijzigden eenzijdig de cao;
Brugman Keukens betaalt de verhoging in de cao van 3% domweg niet;
ANWB dacht daar ook mee weg te komen; Koole ontkent de cao;
Albert Heijn splitst voltijdbanen op in meerdere parttime banen, verhoogt de werkdruk, verlaagt de lonen en verplicht werken op zondag;
DAF dwong 5 vrije dagen op te nemen als werktijdverkorting;
Andere winstgevende bedrijven zoals Parenco / Norske Skog ontslaan personeel, Koni weigert het sociaal plan uit te voeren, Océ, Cargill, TLG Zeeland, Hans Anders en Heinz proberen zonder sociaal plan ontslagen door te drukken; direkties bij de media en grafische industrie proberen de 3 jarige cao open
te breken; Staatsbedrijf Schiphol ontduikt het minimumloon met uitbesteding, zoals voor de schoonmakers.
loondruk
- Zonder enig respekt voor het personeel wordt loonsverlaging afgedwongen.
En dat op vaak jaren geleden gesloten cao’s die niet eens het koopkrachtverlies dekten,
terwijl de winsten naar ongekende hoogten zijn gestegen:
Goed draaiende AKZO, IGMA en vleesindustrie deden een beledigend laag cao eindbod;
Sport- en modewinkels weigeren al anderhalf jaar een cao akkoord te sluiten;
Philips zet in op sterk flexibeler werktijden;
HP eiste 5% loonsverlaging;
Avebe stelde 6% loonoffer of ontslagen, Nuplex probeerde meer dan 10% loonsverlaging;
Roto Smeets laat ontslagen afkopen met 3% inleveren;
Océ en JPB eenzelfde chantage;
TNT chanteert met òf 11.000 ontslagen òf 15% loonsverlaging, wie niet toegeeft wordt zelfs weggepest; thuiszorg instellingen eisen tot 15% loon inleveren op de laagste schalen;
EDS, ASML, detailhandel, NXP, Waterbus en CHC Helikopters (v/h Schreiner) zetten in op loonsverlaging;
Würth vroeg 5% loonoffer;
winstgevende warenhuizen Bijenkorf en Hema betalen nieuw personeel al 8½% minder; bij V&D en La Place zijn de komende jaren loonsverbeteringen uitgesloten; in sommige tuinbouwbedrijven grenzen de arbeidsverhoudingen aan slavernij;
Voor leerlingen in de metaal hebben ondernemers niet meer dan € 10,- per dag over;
ondernemersvereniging VNO is een kampanje begonnen om de cao’s op nul te zetten, de werktijden verder te flexibiliseren en de pensioenverplichtingen principieel niet na te komen;
ontslagen personeel vindt alleen nog werk voor lager loon.
Nadat gemeenschapsgelden moedwillig zijn overgeheveld naar kapitaalkrachtige bedrijven
en hun (ex-)aandeelhouders,
de tienduizenden miljoenen garantstellingen, waaronder aan het geheel buitenlandse Leaseplan.
In totaal een risico in de buurt van € 150.000 miljoen.
- zijn voor de komende jaren zware overheidsbezuinigingen gepland om de ontregelde staatsfinanciën te repareren:
Alles onder het mom van een economische crisis.
koopkracht
De regering heeft met haar bankavonturen de staatsbegroting ontregeld.
Om dat weer recht te breien wil zij de volgende jaren de belastingen verhogen.
Voor het grootste deel van de werkenden een koopkrachtverlies van 6% of meer.
De laatste cao onderhandelingen draaien allemaal uit op loonsverlaging.
Dus verlaging van het levenspeil. (44.-09. koopkracht cao 2009)
Vakcentrale FNV tekende eind maart 2009 een sociaal akkoord.
En verlaagde aansluitend de met haar leden afgesproken looneis van 3½% naar 1%.
Onder het motto ‘liever werkgarantie dan loonsverhoging’.
Onverstandig, want de regering manipuleert de werkloosheid altijd al naar 4% tot 8% om loonsverbetering
tegen te gaan.
(42. werkgelegenheid)
juist nu looneisen stellen is noodzaak
inleveren onafwendbaar?
Welnee.
De vrije markt voor kapitaal is in 2008 tijdelijk ingestort en de speculatie in grondstoffen
leidde tot uitzonderlijk hoge prijzen.
(56. grondstoffenprijzen 2008)
De bedrijven en hun aandeelhouders eisen daar nu compensatie voor.
Maar:
er bestaat geen enkele rechtvaardiging waarom de werkenden
en uitkeringsgerechtigden daarvoor moeten bloeden.
moeten die zelf opruimen
Uitgerekend de vakcentrales pretenderen het belang van de werkenden te dienen.
Maar voor een bondsleiding is het natuurlijk niet genoeg om in De Haag mee te mogen praten.
Ingezonden brieven versturen is al helemaal een zwakte bod.
Vakcentrale FNV heeft helaas medeverantwoordelijkheid genomen voor de regeringsbezuinigingen.
Binnen de SER praten de centrales nu waarop bezuinigd kan worden,
maar zijn daar zoals altijd in de minderheid.
Om iets te bereiken moeten de vakbonden zich tot een veel strijdbaardere politieke factor omvormen voordat ze ondernemers en regering kunnen weerstaan.
het belang van de werkenden serieus te verdedigen
- 1,4 miljoen mensen in Nederland krijgen minder dan € 10,- per uur betaald.
Dat is 1 op de 5 werkenden; - 1,9 miljoen mensen heeft geen vaste baan, dat is meer dan 1 op de 4 werkenden !
(Bondgenoten, april 2009)
Managers laten zich tegelijkertijd rustig € 1000,- per uur betalen. (20. moeilijk doen over loon)
Dit is echt de tijd niet voor een loonmatigingsakkoord met regering en ondernemers.