1 mei komitee logo

bulletin

topinkomens 2006

Binnen een bedrijf worden beslissers ingehuurd als bovennatuurlijke wonderdoeners.
Voor die grote verantwoordelijkheid willen ze dik betaald worden.
Ongeacht of ze er een potje van maken.
Dat lukt ze makkelijk, omdat het hier niet gaat om maatschappelijke verantwoordelijkheid,
maar om verantwoording binnen de machtsstructuur in het bedrijf.

Wat zien die werkgevers voor zichzelf als verantwoorde loonstijging?
De Vereniging Effectenbezitters geeft in april 2007 op dat 55 bestuursvoorzitters in 2006 hun inkomen met gemiddeld +35,6% vergrootten.Of dit normaal is? kijk op:
(18. loonvorming werkelijkheid)

Loonsverhoging? Cao afhankelijken hoorden steevast dat zoiets er niet inzit vanwege de slechte economische vooruitzichten. (27. nieuwe cao ronde)
Voor de beslissers in de bedrijven gold dat niet. Laat dat duidelijk zijn:

Over 2006 werden de vergoedingen aan voorzitters van Raden van Commissarissen fors opgevoerd.
Enkele voorbeelden:


Maarten van den Bergh, Akzo Nobel + 44%
Arthur Martinez, ABN Amro + 55%
Cor Herkströter, ING + 22%
Paul van den Hoek, Buhrmann + 36%

Ook bestuursvoorzitters hebben in 2006 hun slag geslagen:


Don Shepard, Aegon + 50%
Crispin Davis, Reed Elsevier + 46%
Rob van Gelder, Boskalis + 65%
Sjoerd Vollebregt, Stork + 84%
Jeroen van der Veer, Shell + 22%
Nancy McKinstry, Wolters Kluwer + 24%
Frank de Moor. Macintosh + 36%
Arthur Del Prado, ASMI + 142%
Hans de Jong, RSDB + 301%

Voor meer gegevens, ga naar: (19 forse loonsverhoging normale zaak)


Er wordt traditioneel veel misbaar gemaakt over de topinkomens in de semi-publieke sector.
Verbazend is daarnaast de laaiende stilte die heerst over de scheefheid van inkomens
in de marktsector, die vele malen groter is en maatschappelijk veel ingrijpender.
Met de veelvoud aan modaalinkomens die zij kasseren, geven de betrokken managers
de mate aan waarmee zij neerkijken op degenen die zij hun medewerkers noemen.
Voor cao onderhandelaars geeft het aan hoe makkelijk zij zich laten afpoeieren
met een verkeerde berekening van de beschikbare loonruimte.


modaallonen verbruikt door de bestuursvoorzitter in 2006
naam bedrijf modaallonen in €
Ad Scheepbouwer KPN 96 2.868.100
Peter Bakker TNT 96 2.877.523
Ben Noteboom Randstad 98 2.926.499
Jan Brouwer Schuitema 103 3.076.000
Eric Meurice ASML 106 3.179.560
Gerard Kleisterlee Philips 114 3.427.202
Hans Wijers Akzo Nobel 115 3.436.023
Anders Moberg Ahold 124 3.733.057
Rijkman Groenink ABN Amro 154 4.614.396
Patrick Cescau Unilever 164 4.934.433
Nancy McKinstry Wolters Kluwer 187 5.600.000
Michel Tilmant ING Groep 192 5.752.886
Don Shepard Aegon 244 7.312.229
Crispin Davis Reed Elsevier 248 7.439.910
Jeroen van der Veer Shell 304 9.114.398
Jan Bennink Numico 388 11.644.556
alleen gepubliceerde inkomens opgenomen

Uitgebreidere lijsten, ook over eerdere jaren op: (20. moeilijk doen over loon)

gouden handdrukken
In bestuurskringen blijft men van mening dat de huidige beloningen te laag zijn.
Ook na rampzalig wanbeleid is een gouden handdruk gebruikelijk.

Zelfverrijking aan de top krijgt alle ruimte door persoonsverheerlijking.
Kennelijk is er veel meer loonruimte in de bedrijven dan voor de cao lonen werd opgeëist.
Dus: Deze zelfverrijking parasiteert op de inzet van de mensen op de werkvloer.
(46. coa loon & gemaakte kosten)
Kijk maar:

ABN Amro
Zodra verkoop of opsplitsing van de bank rond is, zullen er hoe dan ook duizenden ontslagen vallen.
De bestuurders krijgen forse bonussen. Rijkman Groenink alleen is al goed voor minimaal
€ 17.000.000,-. Het jaarloon voor pakweg 600 baliemedewerkers.
De verkoopbonus voor de hele raad van bestuur komt in buurt van 2500 banen op jaarbasis.

Laurus
Harry Bruininks gaat ten onder in de prijzenslag die Albert Heijn tegen zijn bedrijf (Edah, Konmar,
Super de Boer) heeft aangespannen. Winkels worden verkocht, distributiecentra gesloten. Personeel ontslagen.
Bruininks krijgt voor bewezen diensten een premie van € 1.000.000,-.
Voor zo’n bedrag werken 67 kassières gezamenlijk een jaar voluit.
Vier maanden later heeft Bruininks alweer een andere baan. Wie bij het gesloten distributiecentrum werkte,
moet een rechtzaak aangaan om zijn geld te krijgen.

Fei Company
Bij deze Eindhovense bouwer van elektronenmicroscopen moet in april 2006 de bestuursvoorzitter Vahe Sarkissian opstappen. Daar heeft het bedrijf heel wat voor over.


gouden handdruk $ 2.200.000
optiepakket $ 7.100.000
totaal $ 9.300.000 in euro’s: € 7.385.688

Op jaarbasis zijn dat minstens 250 banen die worden opgeofferd.

VNU
Aandeelhouders vinden het eind 2005 niet leuk meer wat Rob van den Bergh van plan is en daarom heeft hij er ook genoeg van en stapt op. Maar hij moet nog even aanblijven, tot het bedrijf verkocht is, terwijl er een vertrekpremie van €3.600.000,- op hem wacht.
Zo’n 135 jaarlonen voor gewone werkenden.
Òf evenveel als waar gedurende hun hele leven 3 gezinnen van kunnen rondkomen.

DIM Vastgoed
De twee nieuwe aandeelhouders van het bedrijf vinden in 2006 de contractuele ontslagvergoeding van directeur Jan Dane veel te hoog. Dus kopen ze die af.
Voor €11.800.000,-. Dat is het jaarloon voor 491 medewerkers.
Òf, anders gezegd: 11 kostwinners werken daar hun hele leven voor.
En Jan Dane behoudt gewoon zijn baan.

semi publieke sector
Bij de voor minstens 50% door de overheid gesubsidieerde bedrijven en instellingen is in 2005
door 400 lieden een gouden handdruk ontvangen, waardoor zij boven het inkomen van de premier uitkwamen.
Samen streken ze € 95.000.000,- op. Dat zijn zo’n 4000 banen op jaarbasis. Enkele voorbeelden:
Bert Bunnink moest na 3 jaar weg bij Isala Klinieken in Zwolle à € 376.000,-
Dat zijn 14 verpleegsters op jaarbasis.
In 2007 volgen nog 250 ontslagen om de verliezen te dekken.
Maarten Rutgers werd bedankt bij Maxima Medisch Centrum Eindhoven met € 440.000,- toe.
In een jaar zijn dat 17 paar gediplomeerde handen minder aan het bed.
Woningcorporatie SWS in Eindhoven moest van de heren Osterop en Hinnen af.
De een kreeg € 1.017.000,- mee, de ander € 1.012.000,-.
Bijelkaar is dat het jaarloon van 75 medewerkers, die nooit van hun leven zo riant naar huis gestuurd zullen worden. Icare in Meppel leed € 4 miljoen verlies, ondanks het schrappen van 150 banen. Dus was Bert Visser teveel geworden. Hij werd afgekocht met € 969.000.
Op full time basis zijn dat 62 alfa-hulpen voor een jaar. Totale schade minstens 212 banen.

publieke sector
Ook op de ministeries worden gouden handdrukken gegeven.
In 2005 kreeg een beleidsmedewerker op Onderwijs € 352.000,- om zich niet meer te laten zien.
Volgens de cao kunnen daar 17 jongere ambtenaren een jaar van rond komen.
Een medewerker bij Economische zaken kreeg € 369.000,- voor dezelfde prestatie.
Dat staat gelijk aan het jaarloon van 19 ambtenaren. Een directeur bij Sociale Zaken is afgekocht voor € 523.000,-. Dat zijn 26 banen. Een senioradviseur op Onderwijs voor €544.000,-. Het jaarloon van 30 junior ambtenaren.

PGGM pensioenfonds Karel Noordzij heeft in 2006 tijdens zijn negende optreden als Prins Carnaval in Oeteldonk besloten dat hij er bij PGGM geen zin meer in heeft. Dus krijgt hij als extra-tje 2 jaarlonen en nog wat mee, samen € 641.000,-. 25 mensen met kantoorbanen leven daar een jaarlang van.

Andere voorbeelden: (50 .vertrekpremies)

nov-07

kleine logo