handelsakkoord TTIP66
In juni 2013 kreeg de Europese Commissie van de EU lidstaten een mandaat om met de USA te onderhandelen
over een nieuw handelsakkoord. Eind oktober 2015 gaat de 11e onderhandelingsronde in.
Al eeuwen lang worden er handelsverdragen afgesloten om het afzet gebied te vergroten.
Dus om meer omzet te maken. Dus om meer winst te behalen.
Dus om hoger rendement op het geïnvesteerd kapitaal te behalen. Dat kan door:
1. kostenverlaging, dus allereerst lagere importtarieven;
2. openbreken van nieuwe markten;
3. weren van concurrerende kapitaalgroepen.
Het TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) gaat nog verder.
Het betekent internationale harmonisatie van produktie standaarden. Dat heeft weinig te maken met vrijhandel.
Veelmeer met economische blokvorming, met geopolitiek, zoals de Navo een militair geopolitiek verdrag is.
1. kostenverlaging
Handelsakkoorden worden alleen gesloten vanuit het belang van handelaren, investeerders
en de geldschieters daarachter. Meestal wordt gedacht aan opheffen van export belemmeringen.
Niet alleen van handelswaar, ook van kapitaal.
Bij het TTIP gaat het om het verder gelegen doel van internationale harmonisatie, dus afbreken van bijzondere
nationale reguleringen. Met als enig doel lagere produktiekosten.
Daarom wordt in Nederland door de ondernemers lobby VNO, hun welgezinde redacties en het CPB beweerd
dat TTIP meer werk zal opleveren. Dat doen zij vanuit hun ideologie dat lagere loonkosten
altijd lagere prijzen, meer werk en meer welvaart opleveren. Ook al klopt dat van geen kanten.
(07. minder loon = minder werk)
Bizar is dat vele parlementariërs deze propaganda toch blind volgen, terwijl zij de verdragsteksten
niet eens kunnen kennen, want ook voor hen blijven die geheim.
(01. loonmatiging)
Grotere werkgelegenheid of verhoging van de levensstandaard als doel van zo’n verdrag
zijn misleidende propaganda. Voor dat doel zijn nog nooit handelsverdragen gesloten.
Wel om meer winstgevend te exporteren. Zou het anders zijn, dan konden de contract teksten
rustig geopenbaard worden.
winstmaximalisatie
Naast het definitief bannen van handels belemmeringen zoals import quoteringen en douaneheffingen,
is TTIP gericht op uitholling van nationale standaarden die voorwaarden stellen aan de kwaliteit
van aangeboden artikelen en voedingsstoffen, de gevolgde produktie processen en het gebruik van hulpstoffen.
Internationaal opererende bedrijven krijgen onder
het TTIP het recht om van landsregeringen te eisen alles
buiten werking te stellen dat hun verdienvermogen vergeleken bij dat in andere landen in de weg staat.
Binnen TTIP mag de wijze van produktie niet ter discussie staan.
Daarmee komt de keuring van produkten onder druk te staan.
Vandaar de ongerustheid over afbraak van de voedselveiligheid naar het nivo in de USA.
Inclusief het gebruik van pesticiden en gemodificeerde zaden, die niet zijn toegelaten binnen de EU.
Of hormonen, antibiotica en toevoegingen in levensmiddelen.
Ook nationale milieuwetgeving, sociale regelgeving of culturele waarden moeten opzij gezet
zodra een buitenlands bedrijf meent daarvan schade te ondervinden.
Onderbelicht blijven de gevolgen door het gelijktrekken van technische standaarden,
het verlengen van octrooi rechten in de geneesmiddelen industrie,
en het onbeperkt digitaal verzamelen van persoonlijke gegevens
Bij het TTIP handelsverdrag tussen landen wordt daardoor op ieder gebied de laagste kwaliteit de norm.
Van produkt keuring en belastingheffing, tot aan arbeidsvoorwaarden.
arbeidsvoorwaarden
Te vaak wordt vergeten dat met dit tot nu toe geheime TTIP handelsakkoord niet alleen de regelgeving
op voedselproduktie wordt gestandaardiseerd naar het laagste kwaliteitsnivo, maar dat dit ook gaat
gebeuren met de arbeidsvoorwaarden. Want als geldschieters de kans krijgen, eisen ze onveranderlijk
het hoogst haalbare rendement. Op alle terreinen. Dus ook door de laagst haalbare loonkosten af te dwingen.
Zij profiteren als enige van de wereldwijde concurentie op loonkosten.
Het TTIP verdrag biedt bedrijven het recht om van nationale staten te eisen de wetgeving
op arbeidsverhoudingen aan te passen. Daarvoor kan de geschillen arbitrage worden gebruikt,
waarop we terugkomen aan het eind van dit artikeltje.
Staat er in het verdrag iets in over internationaal
geaccepteerd hoogte van het uurloon?
Of een fatsoenlijk minimumloon?
Of het maximum aantal arbeidsuren per week?
Of ontslagbescherming?
Nee toch, anders bleef de tekst niet geheim.
Voor werkenden het afschrikwekkend perspektief -maar voor geldschieters het ideaal- zijn de vrijhandelszones
zoals in Chinese havensteden en de Arabische Emiraten, waar iedere nationale wetgeving is opgeheven.
Daar zijn bij voorkeur migranten op tijdelijk contract tewerk gesteld;
geen enkele rechtsbescherming op arbeidsvoorwaarden; werkweken tot aan honderd uur;
nauwelijks veiligheidsmaatregelen; ondergebracht in afgesloten compounds;
ver weg van de bewoonde wereld, afgeschermd van de lokale bevolking. Uitbetaling pas bij einde contract.
Op eigen kosten gerepatrieerd bij ziekte, na ongeval of na protest tegen het management.
Dezelfde formule zoals gebruikt werd in de laatste periode van de koloniale tijd in Indonesië,
op kontrakt koelies op de plantages tewerk te stellen.
Het economisch voordeel van het slechten van handelstarieven tussen USA en
de EU kan maar beperkt zijn. Want die onderlinge handelstarieven zijn al erg laag na de eerdere
akkoorden onder GATT en WTO. Daar zit dus niet de reden dat TTIP wordt doorgedrukt.
Dan blijft over dat het erom gaat de laagst mogelijke produktiekosten te behalen.
Dus ook de lonen en arbeidsvoorwaarden te drukken.
(62. loonkostenverlaging in Europa)
conclusie:
onder TTIP worden de arbeidsvoorwaarden verder uitgekleed
afwijzen
De praktijk van TTIP vrijhandel zal zijn dat bedrijven daarmee de vrijheid krijgen om mensen in
de verschillende aangesloten landen tegen elkaar uit te spelen.
Als er nieuwe werkgelegenheid ontstaat onder het TTIP akkoord, is dat alleen daar waar de loonkosten
het laagst zijn.
Voor Nederland betekent zulke werkgelegenheid enkel concurrentie op arbeidsvoorwaarden.
(59. concurrentie op arbeidsvoorwaarden)
Nu al maken Amerikaanse multinationals en de Amerikaanse kamer van koophandel Amcham bezwaar tegen
de Nederlandse ontslagbescherming, tegen de algemeen verbindend verklaring van cao's
(57. cao & avv)
en ook tegen vakbondsvertegenwoordiging.
In België ligt de automatische prijscompensatie onder vuur.
Dit uitkleden van de bestaande arbeidsvoorwaarden is een stap
verder op de al eerder ingezette race naar de bodem van het bestaansminimum.
(61. bestaansminimum)
Dus de levensstandaard wordt weer verder verlaagd.
Daar heb je als vakbeweging niets mee te winnen.
Je zult dit TTIP akkoord moeten bestrijden om onze samenleving leefbaar te houden.
Om onze samenleving te verbeteren, moet je het verwerpen.
conclusie:
TTIP ondermijnt de Nederlandse levensstandaard
2. markt openbreken
In de 16e tot in de 19e eeuw werden nieuwe markten met geweld opengebroken.
De VOC mentaliteit in de 17e eeuw berustte op roof, moord en het vernietigen van wat niet aan concurrenten
werd gegund.
Japan werd in 1853 met militair geweld gedwongen zich open te stellen voor de Amerikaanse handelsbelangen.
De Britse marine werd bij de zogeheten opiumoorlogen in 1864 en 1895 ingezet om voet aan wal te krijgen
in China.
Koloniale oorlogen vanuit welk land dan ook, hadden nooit een ander doel.
Met de voortschrijdende globalisering van de kapitaalmarkt gaat het openen
van nieuwe afzetgebieden tegenwoordig geraffineerder, ogenschijnlijk beschaafder.
Landseconomieën zijn door het vrijere kapitaal verkeer van de laatste decennia veel vatbaarder geworden
om technisch failliet te gaan op leningen in buitenlandse valuta.
(49. valuta)
Sinds de 50er jaren van de vorige eeuw is het gebruik dat dan de IMF ten behoeve
van de schuldeisers draconische hervormingen van de economie afdwingt met verslechtering
van arbeidsvoorwaarden en verlaging van het levenspeil voor de bevolking.
(58. kredietchaos / 7 crises financiële sector)
Bij ieder handelsakkoord gaat het erom vrij toegang te krijgen tot de economie van landen
met een financieel-economische wetgeving die anders in elkaar steekt dan in het thuisland.
Om het eigen economisch en financieel eigendom te beschermen.
Daarbij uiteraard ook om het vergaard kapitaal met zo min mogelijk hinder weer te kunnen uitvoeren.
Met een belastingvoordeel, als het even kan.
(63. belasting paradijs)
Het TTIP rekt een handelsakkoord op naar vrije toegang tot alle overheidsaanbestedingen.
Veel ingrijpender nog is dat het TTIP verdrag het afdwingbaar recht verleent om produkten
af te zetten die elders onder andere voorwaarden of regelgeving zijn geproduceerd
en het recht diezelfde aktiviteiten op dezelfde manier ook in andere TTIP landen te ontplooien.
Uitgerekend deze zaken worden dichtgetimmerd in de contractteksten.
Zo zou de chemie industrie in Nederland eenzelfde energieprijs kunnen afdwingen
als de in 2014 tot wel 60% lager liggende prijs daarvoor in de USA.
Alleen maar doordat alle chemische bedrijven in Nederland stuk voor stuk eigendom
zijn van internationaal opererende bedrijven.
Kleinschalige akker- en veeteelt bedrijven in de EU lopen kans verdrongen te worden door de in omvang
veel grotere, en ook nog eens gesubsidieerde landbouwproductie in de USA.
Hetzelfde kan gebeuren met andere bedrijven in het klein- en middensegment,
voorzover die niet zijn gespecialiseerd.
Deze ontwikkelingen zijn In feite al in gang gezet met bijvoorbeeld de introductie van Uber POP
in het taxiwezen en Airbnb in de kamerverhuur. Beide ontregelen op deelgebieden
de bestaande marktverhoudingen. Niet gericht op dienstverlening, maar op het snelle geld.
Door voorstanders uiteraard gepromoot als onvermijdelijke innovatie.
conclusie:
onder TTIP worden zwakker gekapitaliseerde bedrijfstakken in Europa weggevaagd
3. geopolitiek
Het TTIP voor EU en USA staat niet op zichzelf. Rond de Stille Oceaan is eenzelfde verdrag in de maak.
Het TPP (Trans-Pacific Partnership) is voor de USA veel belangrijker omdat het de Amerikaanse invloedsfeer
in Azië vergroot. Over dit verdrag tussen USA, Australië, Canada, Japan, Nieuw Zeeland, Chili, Peru,
Mexico, Brunei, Maleisië, Singapore en Vietnam is in oktober 2015 een akkoord bereikt.
Het verdrag moet nu nog geratificeerd worden door de verschillende staten.
Het TPP akkoord is lange tijd opgehouden doordat de USA generieke geneesmiddelen
uit de andere landen pas over 12 jaar willen toelaten.
Vanuit de economische belangen die zich door de USA laten vertegenwoordigen,
zijn de TPP en TTIP verdragen bedoeld om de bestaande ‘eigen’ economische invloedsfeer
af te schermen van kapitaalgroepen uit China en de andere zogeheten opkomende economieën
van Brazilië, India en Rusland. China is zelfs expliciet uitgesloten van lidmaatschap aan het TPP.
Propagandistisch begeleid door een voorgefinancierde inzet van Amnesty International
ten aanzien van mensenrechten op het juiste moment.
Of het aanwakkeren van valse koloniale sentimenten over de investeringen
vanuit China in Afrika, waar westerse bedrijven zich nooit aan waagden.
Of moord en brand schreeuwen over het na wanbetaling stoppen van gasleveranties
door het Russische Gazprom, terwijl iedere multinational in de grondstoffenhandel
hetzelfde doet. Zelfs geen enkele winkelier in Nederland anders doet.
In 2014 nam China het initiatief tot de Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB),
als tegenwicht tegen de door de USA gedomineerde IMF en Wereldbank.
Besluiten om China, Brazilië, Rusland en India grotere invloed te geven op IMF
en Wereldbank kunnen niet uitgevoerd worden omdat de USA dat saboteert.
Vandaar het AIIB.initiatief. USA en Japan weigeren deelname. 57 andere landen dragen wel bij,
daaronder Nederland.
conclusie:
USA gaat een handelsoorlog aan tegen China
niks vrijhandel
In dit licht is TTIP ook een poging om een economisch blok in te stellen tegenover economieën
van buiten de Noord-Atlantische EU-USA combinatie. Parallel aan de koude oorlog tegenstelling
die na 1990 met de uitbreiding van de EU en door de NAVO weer van stal zijn gehaald.
Daarbij, de USA is extreem protectionistisch.
De deelneming vanuit het buitenland in een bedrijf dat in de USA opereert is gemaximeerd
tot 25%.
Als gevolg van de Jones Act van 1920 is vervoer tussen USA havens voor ieder buitenlands bedrijf verboden.
Alleen toegelaten met een in USA gebouwd schip, met volledig USA bemanning, en onder USA vlag,
dus USA eigenaar.
Dezelfde beperkingen gelden voor baggeraars, andere aannemers en vervoerders,
waaronder de luchtvaart.
Al 20 jaar blokkeert USA de import van Nederlands rundvlees en melk vanwege
de gekke koeien ziekte van 1995.
Initiatieven vanuit de USA zijn alleen bedoeld om Amerikaanse belangen te dienen.
Als voorbeeld geldt het Plaza akkoord van 1985, waarbij de destijds belangrijkste industriële
landen hun munt moesten afwaarderen om de Amerikaanse kapitaal belangen meer ruimte
te geven. Ieder vrijhandelsstreven vanuit de USA is alleen bedoeld voor kapitaal vanuit de USA
naar het buitenland. Niet andersom.
Deelnemingen en overnames vanuit het buitenland worden door Amerikaanse overheidsinstanties
tegengehouden met een beroep op de staatsveiligheid, de bescherming van intellectueel eigendom
en beschuldigingen van spionage.
conclusie:
met TTIP en TPP herleeft de strijd
om de politiek-economische hegemonie in de wereld
4. geschillenbeslechting
De angel van het TTIP zit in de mogelijkheid dat een bedrijf een nationale staat mag aanklagen
en vergoeding eisen bij een vermeende achterstelling.
ISDS (investor-state dispute settlement)
heet die arbitrage. Letterlijk iedere nationale wet- of regelgeving kan zo worden aangevochten
De beoordeling van die klacht is aan een arbitrage commissie die beide partijen in onderling overleg
moeten instellen. Die arbitrage is absoluut geen transparant proces, maar berust
op koehandel achter gesloten deuren.
Deze formule wordt traditioneel ook toegepast bij internationale handelsdisputen.
De arbitrage onder TTIP gaat even ondoorzichtig als dat in Nederland
al geschillen worden afgehandeld over de waarde van onroerend goed,
of over de vergoeding van schade door een verzekeringsmaatschappij,
of over uitvoering van de 95 door Buitenlandse Zaken met andere
landen afgesloten ibo’s (investering bescherming overeenkomsten).
(63. belastingparadijs)
Onder deze ISDS arbitrage kan zomaar iedere landelijk wettelijke regeling onderuit worden gehaald.
Niet alleen produkt- of voedselspecificaties, ook het vastgesteld minimumloon,
cao afspraken en alle vakbondsrechten. Niet verwonderlijk dus dat ondernemerslobby VNO
voorstander is van toetreding door Nederland tot TTIP.
De ISDS arbitrage is uitsluitend toegankelijk voor multinationals
en internationale investeringsmaatschappijen in geschillen tegenover nationale staten.
Niet voor vakbonden of benadeelde werkenden, zij mogen zich niet verdedigen.
conclusie:
arbitrage onder TTIP:
opmaat tot uithollen van de Nederlandse rechtsstaat
ga door naar:
(62. loonkostenverlaging in Europa)
okt. 15
