Nationaliteit van de eigenaar van een bedrijf, of van het kapitaal dat in het bedrijf zit,
is dat belangrijk? Voor andere kapitaalgroepen wel, ja.
Die willen geen concurrenten in wat ze als hun eigen achtertuin beschouwen.

Voor werkenden gaat het erom hoe de verdeling van de opbrengsten van het bedrijf als geheel wordt geregeld. Anders gezegd, hoe is de verdeling tussen loon en winst?
Bij die verdeling staan de belangen van de werkenden altijd tegenover die van de ondernemer
of aandeelhouders. Het is nu eenmaal niet anders.

Gevestigde kapitaalgroepen proberen buitenlandse concurrenten te weren uit wat ze hun eigen straatje noemen. Net zoals jeugdbendes dat doen. En ze hebben daar de meest fantastische redeneringen voor, om hun eigenbelang te maskeren.
Zoals dat nieuwe kapitaalgroepen minder betrouwbaar of transparant zouden zijn dan zijzelf.
Of dat het ongetwijfeld fondsen betreft van een staat met politiek kwade bedoelingen.

transparant

• Is het belangrijk of een buitenlandse investeerder transparant is? Zijn bijvoorbeeld investeringsmaatschappijen zoals HAL, NPM, Egeria transparant?
  Deze fondsen zijn ten dele in het buitenland gevestigd. Toch worden ze tot het Nederlands establishment gerekend, hoewel ze niet transparant zijn. Ook de eigenaren wonen grotendeels
  in weer andere buitenlanden. Net zoals bijvoorbeeld de eigenaren van Kardan en Wedge.
  Het enige dat je hiervan kan zeggen, is dat ze beleggen voor zo hoog mogelijk rendement
  en zo laag mogelijke belasting.
  En dat is precies wat alle investeerders zoeken, waar ook ter wereld. Ongeacht hun nationaliteit.

Nederlands

• Gaat het erom dat Nederlandse bedrijven niet in buitenlandse handen mogen komen?
  Afgezien van wat ‘Nederlands’ heet,
  de heel grote beursgenoteerde bedrijven zijn allang in buitenlandse handen

Van de overige bedrijven in de AEX werd in 2004 nog veel minder dan 25% in Nederland gehouden. Wat is er dan Nederlands aan deze bedrijven wat het eigendom betreft?
Shell, Philips, Unilever, KLM, Fortis, Nedlloyd, Vopak, Wessanen, Nutreco.
Zo verwonderlijk is dit allemaal niet. De opbouw van de economie in de Nederlanden na de economische verwoesting in de Napoleontische periode, kwam vooral in de tweede helft van de 19e eeuw met buitenlands kapitaal tot stand. En na de Tweede Wereldoorlog was Nederland een van de eerste landen dat kapitaal beperkingen ophief. ‘Nederlandse’ bedrijven bestaan allang niet meer.

strategisch

• Gaat het erom dat strategische bedrijven niet in buitenlandse handen mogen komen? De voor de bevolking zeer strategische bedrijven zoals energievoorziening, volkshuisvesting, telecommunicatie en openbaarvervoer zijn sinds de 90er jaren van de 20e eeuw grotendeels verzelfstandigd of overhaast verkocht aan de meest biedende, ongeacht of het een buitenlandse partij betrof. Op de overgebleven sectoren zoals onderwijs en gezondheidszorg is in dezelfde tijd stevig bezuinigd. En zo zijn de lonen en arbeidsvoorwaarden daar de laatste 20 jaar onaantrekkelijk gemaakt. Wat heet dan strategisch, als je het personeel in deze sectoren al minacht?

sleutel bedrijven

• Het grootste deel van de eigentijdse bedrijfstakken die de sleutel vormen voor de Nederlandse economie, zijn al heel lang in buitenlandse handen.
  Denk maar aan de chemie, banken, olieraffinage, hoogovens, containeroverslag, machinebouw, aluminium- en zinksmelters.

arbeidsverhoudingen

• Gaat het om de speciale Nederlandse arbeidsverhoudingen, die beter zijn onder Nederlandse eigenaars dan bij een buitenlandse?
  Eigenaars van Nederlandse bedrijven interesseert het geen van allen hoe de levensomstandigheden van het personeel zijn. Zolang hun eigendom gegarandeerd is
  en rendeert, zal het ze een zorg zijn. De ondernemersvereniging VNO-NCW heeft als hoofdtaak dat belang in Nederland te verdedigen.

De cao onderhandelingen met Nederlandse ondernemers in de kleinmetaal zijn berucht. Iedere keer massieve onwil bij de ondernemers om fatsoenlijk overleg te voeren. Iedere cent voor het personeel is ze één teveel. In de horeca scheelt het niet veel of je moet geld meebrengen. In het wegtransport en de bouw is een groot deel van het vast personeel vervangen door makkelijker tegen elkaar uit te spelen contractanten zoals zzp’ers. En uitgerekend de Nederlandse overheid houdt nu al bijna 30 jaar vol dat haar uitvoerend personeel zo’n 10% minder betaald moet worden dan in de bedrijven (36. overheid cao).

waar gaat het dan over ?
De plotselinge roep in 2007 om bescherming van Nederlandse bedrijven heeft als achtergrond
de sinds 2000 snelle opkomst van kapitaalgroepen uit China, India en in mindere mate Rusland
en Brazilië. Deze groepen investeren met het verzwakken van de dollar bescheiden in Westerse bedrijven en investeringsvehikels (49. valuta).
Vanaf 2007 ook in banken nadat daar door stuntwerk in de kredietverlening ernstige balanstekorten ontstonden die tot de krediet chaos leidden (58. krediet chaos).
Deze nieuwe kapitaalgroepen worden door de gevestigde kapitaalgroepen als concurrent gezien en daarom als gevaarlijk voorgesteld.

hypocriet
Komisch is dat de in Nederland gevestigde kapitaalgroepen zelf hun zaken bij voorkeur vanuit
het buitenland regelen: ‘Nederlandse’ investeringsmaatschappijen vanuit de Antillen, Monaco, Zwitserland, Cyprus, Guernsey, Panama of de Bahama’s zijn heel gebruikelijk.
Denk bijvoorbeeld aan de families Van der Vorm, Fentener van Vlissingen, Brenninkmeyer en Heerema. (63. belastingparadijs)
Ook Nederlandse reders varen graag onder buitenlandse vlag om Nederlandse regelgeving en bemanningsverplichtingen te omzeilen. Maar eisen toch bescherming van hun schepen door de Nederlandse marine.

Het onder Nederlandse vlag onderwerpen van buitenlandse economieën wordt in
de Vaderlandsche Geschiedenis nog altijd als roemvol onderwezen. Zelfs kaapvaart -ordinaire piraterij met 50% afdracht aan de Hollandse schatkist en 10% aan de stadhouder- wordt verheerlijkt. Verzwegen wordt dat toentertijd het overgrote deel van de bevolking, ook de boeren en ambachtslieden, op de rand van de hongerdood leefde. Van het personeel van de VOC en WIC kwam slechts één op de drie na 6 jaar levend terug. De anderen waren bezweken aan uitputting, ontbering, ziekten of verwondingen, verdronken of werden om het leven gebracht. De op roof, structurele dwangarbeid en slavenhouderij gebaseerde bedrijfsvoering was voorwaarde voor de rijkdom in de Gouden Eeuw, maar dat behoort niet tot de nationale canon.

Nog steeds worden multinationale ondernemingen met een formeel Nederlands hoofdkantoor als nationale trots voorgesteld. Alleen voor de gevestigde economische belangen zijn nieuw opkomende kapitaalgroepen bedreigend. Toen was dat zo, nu is dat zo. Laat je niet misbruiken voor dit vals nationalisme.

voor werkenden zijn de arbeidsvoorwaarden en het loon doorslaggevend.
En dan blijven in Nederland veel ondernemers en de overheid zwaar in gebreke.
Kijk maar naar de arbeidsconflicten in de eerste drie maanden van 2008:

1. de ijzergieterij in Tegelen heeft de cao lonen met 10% verlaagd;
2. TNT chanteert postbodes met 13% loonsverlaging of vierduizenden ontslagen extra (bulletinTNT);
3. in de glasfabrieken en bij Menzies heeft de eigenaar een loondictaat gesteld;
4. bij Atos-Origin weigert de directie maandenlang te onderhandelen;
5. de beloofde salarisverhoging voor leraren stelt weinig voor;
6. in de kleinmetaal moesten de ondernemers met 4 weken stakingsacties gedwongen worden aan
   de onderhandelingstafel te komen;
7. VNO-NCW tast de pensioenzekerheid verder aan, om iedere toekomstige medeverantwoordelijkheid
   voor de pensioenen te ontlopen;
8. het MKB blijft met alle mogelijke smoezen op personeelskosten beknibbelen;
9. Dekamarkt -verkocht aan Dirk van der Broek-, verbiedt vakbondswerk;
10. het pensioenfonds voor de haven is verkocht aan Aegon, de opbrengst van € 1.300 miljoen
    gaat niet naar de gepensioneerde deelnemers, maar naar culturele doelen (48. pensioenroof);
11. ondernemers ontduiken systematisch de cao in de schoonmaak, de tuinbouw en de taxibranche;
12. de politiebonden hebben wekenlang aktie gevoerd tegen het loondictaat van de minister;
13. de ziekenhuizen speculeren op de beroepseer van het personeel en verdommen het een loon
    met koopkrachtbehoud te betalen;
14. winkelbedrijven -ook de HEMA- hebben loonsverlaging ingevoerd voor nieuw personeel;
15. de grote schoenwinkelketens weigeren de overeengekomen cao uit te voeren;
16. binnenvaart zit om personeel te springen, maar de reders sloten vanaf 2005 geen cao meer af
    en weigeren nu èn een toeslag op de continuvaart èn betaling van verplicht doorgewerkte schafttijd.
17. in het streekvervoer weigeren de ondernemers maanden lang ieder redelijk gesprek over de cao.