En toen kwamen er de corona sluitingen. Maakt dat alles anders?
Natuurlijk niet. Trap er niet in:
Ons belang is de kwaliteit van leven voor loonafhankelijken. Werkend en werkloos.
Houd dat vast.
Want de werkgevers zijn op oorlogspad, misbruiken daarvoor de corona sluitingen.
Die corona sluitingen waren nodig als gezamenlijke inspanning om uitbreiding
van besmettingen tegen te gaan.
De korte termijn agenda van de gezamenlijke bedrijven en overheid is dat
de loonafhankelijken zullen bloeden voor de tegenvallende omzetten en winsten.
Onterecht natuurlijk, want zo’n dipje is het normale ondernemersrisico.
Daarvoor streken zij immers in de afgelopen jaren hun royale winstuitkeringen op.
Verreweg de meeste en zeker de grote bedrijven -en ook hun geldschieters- hebben de afgelopen jaren genoeg reserves opgebouwd, maar weigeren die nu aan te spreken. Flexwerkers via uitzendbureaus en zzp’ers zijn al massaal de straat opgeschopt. Vooral jongeren en de mensen met nul-uren contract zijn hard geraakt. Grote ontslagrondes komen na 1 oktober 2020, als de 2e steunronde is afgelopen.
De arbeidsvoorwaarden nota 2020 van de loononderhandelaar AWVN
voor bedrijven was al helder:
cao’s openbreken, zoals de KLM directie dat prompt probeert
‘vrijwillige’ loonsverlaging afdwingen
loonsverhogingen uitstellen
toeslagen intrekken
vakantiegeld inhouden
verlofdagen laten vervallen
geen dertiende maand
Bij te vernieuwen cao’s:
20% loon inleveren
verlagen pensioenopbouw
morrelen aan de sociale premies
De AWVN gaat voor de lange termijn nog verder. De bedrijven wensen een geheel nieuw sociaal stelsel.
Helemaal geen vast arbeidscontract meer.
(AWVN arbeidsvoorwaarden nota 2020)
Dus voor werkenden nog meer tijdelijk werk en nog onzekerder toekomst. Nog meer overgeleverd aan de willekeur van het management.
winst
De laatste 25 jaar zijn de winsten met 8½% per jaar toegenomen.
In 2019 kwamen die winsten uit op een niet eerder voorgekomen € 305.000 miljoen.
(11. winst in Nederland)
Op iedere euro werd ruwweg 37 cent winst gemaakt.
(14. rendement Nederlandse economie)
Dit komt doordat de koopkracht van de cao lonen in 40 jaar op nul is gehouden.
(05. koopkracht en loon)
Tijdens de hoogconjunctuur hebben bedrijven en hun geldschieters nooit
de groeiende verdiensten willen delen met het personeel.
En nu stelt de loonfabriek van de bedrijven dat de vakbonden en werkenden
alle offers moeten brengen.
AWVN wil geen hogere lonen toestaan zolang:
de omzetten achterblijven bij 2019
winsten achterblijven bij de wensen van management en geldschieters
Intussen klotst het geld al jaren tegen de plinten bij beleggingsfondsen. Banken krijgen van de Europese centrale bank ECB zelfs geld toe op leningen. Daardoor staat de rente zo ongekend laag en geven ze niets meer voor ons spaargeld.
Waarom zouden wij dan nu nog loon inleveren?
De bedrijven en hun geldschieters hebben dik vet op de botten.
Geen enkele reden om ons nu een poot uit te laten draaien.
meer werkzekerheid en hoger loon
minimumloon op € 14,- per uur
Eind september 2020 is er nog steeds geen akkoord op de cao’s van meer dan 1 miljoen werkenden voor dit jaar. In 2021 moeten de cao’s voor ruim 4 miljoen loonafhankelijken vernieuwd worden. Bij elkaar gaat het om de arbeidsvoorwaarden voor meer dan de helft van alle loonafhankelijken. Daaronder die voor de horeca en detailhandel, bedrijfstakken berucht voor de onwil om personeel fatsoenlijk te belonen.
Ook de overheid gaat niet vrij uit. Nog steeds wordt verlichting van de werkdruk en loonsverhoging geweigerd voor de mensen in de zorg en bij het onderwijs. Nieuwe chicanes over uitkeren van de toegezegde € 1.000 aan iedereen in de zorg.
conclusie:de loonstrijd aangaan, samen met de bond
loonstrijd is altijd nodig
Waarom een hogere koopkracht?
1.
Een stagnerende koopkracht voor de werkenden terwijl het winstnivo enorm is gestegen,
het bewijs dat er een onrechtvaardige verdeling van de opbrengst is tussen werkenden
en geldschieters.
(11. winst in Nederland)
2.
De lonen gaan al 40 jaar niet vooruit. De binnenlandse economie verpietert als de mensen zo weinig
te besteden hebben. Want aan een arme bevolking valt weinig te verkopen.
half verhaal
Blij met het nieuwsbericht dat de cao resultaten over 2019 voor het eerst sinds jaren met 2,5% is vooruitgegaan?
Wat?2,5% erbij?
Mis.
Alleen in euro’s, want de geldontwaarding kwam hoger uit.
Dus in de praktijk toch minder koopkracht.
verhoging van het lage btw tarief van 6% naar 9%;
extra heffingen op energie om peperdure stekkerauto’s te subsidiëren;
en bedrijven in alternatieve energie
daarbovenop verhoogde woonlasten.
Onderhandelingsakkoorden zeggen pas iets over koopkracht zodra de inflatie verrekend kan worden. Dat is na afloop van het jaar. Eerst dan kan je inschatten hoe een cao akkoord heeft uitgepakt.
En zo werd het over 2019 toch weer licht inleveren bij de grote maatgevende cao’s. Ook het cao resultaat van de jaren 2017 en 2018 bleef zo’n beetje rond de geldontwaarding hangen, maar ook weinig meer. Nog wel bij econmische hoogconjunctuur vanaf 2014. (3. loonachterstand)
Bijna de helft van alle loonafhankelijken heeft recht op minimaal de gemaakte afspraken in de hier weergegeven cao’s. Maar zoals altijd, niet elke werkgever houdt zich aan deze afspraken.
Hooguit een fooi van een paar tientjes op een heel jaar inkomen. En dat in onze stevig groeiende economie.
De door de regering voorgespiegelde lastenverlichting over 2019 is weggesmolten tegen verhoogde lokale belastingen.
Daarbij de extra milieu- en klimaatheffingen. Onze vaste lasten gaan nog verder omhoog. Met bezuinigingen
omdat de concurrentiekracht omhoog moet, is ons sociaal stelsel ieder jaar verder uitgekleed.
(62. loonkostenverlaging in Europa)
In 2020 staat ons pensioenstelsel op het spel.
(48-6. pensioenroof) De ambtelijk nu al geplande bezuinigingen voor na de verkiezingen van 2021 verhogen de vaste lasten verder,
allemaal opdat de hoge winsten gegarandeerd blijven.
(51. macht)
Onze koopkracht is bij de cao onderhandelingen niets vooruit gegaan door de systematische tegenwerking aan werkgeverszijde. Dit gaat al minstens 40 jaar zo. (05. koopkracht en loon)
blijven steggelen, onderhandelingen rekken tot meer dan een jaar, is standaard;
cao onderhandelingen onder druk zetten met een valse voorstelling van zaken
(KLM, Nedcar, overheid, Tata);
jarenlang weigeren een cao af te sluiten (winkelbedrijven);
pas aan tafel komen als personeel herhaaldelijk staakt voor haar cao (metaal);
4 jaar loonstop (overheid);
echte verbeteringen pas tegen het eind van de cao periode toekennen;
meerjarige cao afsluiten, die waarschijnlijk de inflatie niet bijhoudt;
vakbond uitsluiten (supermarkten, Hema, zorg, detailhandel, Ikea, Bijenkorf,
levensmiddelen groothandel, Rijk);
geen cao, maar persoonlijke regeling afdwingen (Jumbo, Gall&Gall, Action);
jeugdloon als verdienmodel hanteren (winkels, supermarkten, horeca);
omzeilen cao
overwegend op rechteloos tijdelijk personeel leunen (distributiecentra, horeca);
personeel laten bungelen aan jarenlang tijdelijke contracten (overheid);
vrijstelling van cao en de wet op minimumloon (zeevaart en wegtransport);
gedwongen zzp (bouw, overheid);
contracting en normuren voor schijnzelfstandigen (PostNL, ING)
uitsluiten van vakbond
sommige bedrijven sluiten een cao af met huurlingen die ze daarvoor betalen;
in 2018 hebben anderhalf miljoen mensen een waardeloze cao opgedrongen
gekregen doordat hun vakbond werd uitgesloten van onderhandelingen.
fraude
onderbetaling (verdienmodel in schoonmaak, cruisevaart, tuinbouw, thuiszorg);
geen uitbetaling naar cao of van overwerk of verblijfkosten (wegtransport)
inhuren van Midden Europeanen als zelfstandigen op tijdelijke
detacheringsconstructies, ver onder de Nederlandse cao;
hoge huisvestingskosten inhouden bij arbeidsmigranten;
bijstandsgerechtigden zonder loon inzetten als werkervaringsplaats (PostNL);
Aziaten ingehuurd onder valse voorwendsels en met dubbele contracten;
uitbuiting (tuinbouw, champignonkwekerijen, constructiebedrijven);
vanaf de deregulering in 1999 een wildgroei aan frauderende uitzendbedrijven
en koppelbazen met wanbetaling, belasting- en premieontduiking,
plus turbo- liquidaties.
AWVN als onderhandelaar en adviseur voor de bedrijven blinkt uit in propaganda verhalen om de lonen
altijd verder te verlagen opdat de rendementen voor geldschieters hoger uitkomen.
En nu maar klagen over gebrek aan personeel. Maar betalen? ho maar.
(11. winst in Nederland)
Niet alleen de bedrijven maken zich schuldig aan dit maximaal drukken van de lonen,
de overheid gaat net zo slecht om met het personeel.
(40-3. loonmatiging is het verdien model)
‘actiegerichte vakbonden traineren de cao onderhandelingen’
‘onrealistische looneisen, de 5% looneis duwt bedrijven in de afgrond’
‘loonafspraken zitten op record hoogte’
‘vaker is ons eindbod nodig’
‘met bonussen, periodieken, wisselen van baan gaan de lonen al vooruit’
‘als werkgevers doen we onze best voor een zo hoog mogelijke cao’
‘dat de koopkracht lager is dan 10 jaar geleden, komt door de belastingen’
‘bedrijven zijn bereid nieuw personeel 8,5% meer te betalen’
‘bedrijven bieden aanblijfpremies, welkomst premies en flexibele werktijden’
PostNL zomer 2019 Jan Nooitgedacht:
‘jeugd vindt zinvol werk belangrijker dan loon’
‘bedrijven kunnen niet meer betalen, zijn onzeker over de toekomst’
economie versterken
In Nederland weigert de regering onze economie te versterken. Zelfs niet nu al voor jaren gratis geleend kan worden,
of zelfs met geld toe! (67. staatsschuld)
Inplaats daarvan is er tot vreugde van de ondernemerslobby VNO volop ingezet om in Nederland
de loonkosten nog verder te verlagen.
(62 bulletin LXII pensioenakkoord)
Innovatieve constructies om werkenden uit te buiten, zoals van Uber, Temper, Deliveroo en Picnic wordt niets
in de weg gelegd. Ook frauduleuze koppelbazen die zwaar onderbetalen en werkenden ieder recht ontnemen,
kunnen alweer 20 jaar vrijelijk hun gang gaan.
Eén op de zes mensen in Nederland is financieel kwetsbaar. Meer dan 1 miljoen zit op of onder de armoedegrens.
Daaronder een groeiend aantal werkenden dat moet sappelen met meerdere kleine pulpbaantjes tegelijkertijd.
Ook mensen die zichzelf vrije ondernemer wanen. 300.000 kinderen groeien op in armoede.
Zo worden we verder voortgeduwd in de race naar de laagste loonkosten.
Dit is het vooruitzicht in een van de rijkste landen ter wereld.
Wat voor toekomst blijft er zo nog over voor de komende generaties?
In wat voor maatschappij willen we eigenlijk leven?
De sluipende verarming kan gestopt worden. Versterking van de economie moet van ons afkomen.
Om Nederland niet te laten verworden tot lage lonen land.
Daarom moeten we meer koopkracht opeisen.
inzet
We zijn veel te netjes geweest bij de cao onderhandelingen. We hebben ons laten overbluffen.
Bedrijven en overheid blijven op alle manieren de lonen zo laag mogelijk drukken.
Draaien onder de gemaakte cao afspraken uit.
(07. minder loon = minder werk)
Laten we ons nog langer kort houden?
Dankzij de inzet van de werkende mensen is de economie hard gegroeid.
Voor een betere toekomst is het nodig een groter deel van de welvaart op te eisen.
Voor verhoging van de koopkracht is veel beslister optreden nodig.
Zelfbewust blijven vasthouden aan onze looneisen.
conclusie:
looneisen zijn te voorzichtig gesteld
Het geld voor een hogere beloning is er, geen enkel probleem. Maar niet voor loonafhankelijken,
wel voor aandeelhouders. Zo kopen bijvoorbeeld bedrijven die aan de aandelenbeurs genoteerd staan,
de eigen aandelen in. Opdat er minder aandelen overblijven waarover het dividend uitgekeerd moet worden.
Dat verschaft de aandeelhouders een hoger rendement.
Stel dat het vermogen dat uitgetrokken is voor die aandeleninkoop gelijkelijk verdeeld werd over
de hele Nederlandse beroepsbevolking. Dan zou dat alleen al zowel in 2018 als 2019 per persoon
een voordeeltje betekenen van een dikke € 2.000,- per jaar.
(bulletin LXIII. loonruimte)
bij banen van minimaal 12 uur / week
looneis
Een cao eis stel je vast op basis van het gewenst eindresultaat.
Bij de looneis voor het komend jaar moet je uitgaan van inflatie,
produktiviteitsstijging en dat het behaalde resultaat altijd onder de gestelde eis uitkomt.
De ECB stuurt uit alle macht aan op een geldontwaarding van bijna 2% per jaar.
Voor behoud van koopkracht moet dat alvast minimaal binnengehaald worden.
Over de hele linie. Het risico blijft dat de inflatie nog veel hoger uitkomt na de forse monetaire geldverruiming
door de ECB.
(58-1 Griekse tragedie)
Om de lonen gelijk op te laten gaan met de stijgende winsten moet de jaarlijkse produktiviteitsstijging
door onze inzet meegenomen worden. Al dertig jaar ligt die bij de 1,5% per jaar.
Zo’n eis blijft nog te laag voor een omslag in de verdeling van de welvaart.
Daarvoor is een inhaalslag nodig, hier nog bovenop. Een zelfbewuste vakbeweging laat dat niet aan zich voorbij gaan.
De cao resultaten zelf kwamen de laatste twintig jaar uit op twee-derde van de gestelde looneisen.
Dus houdt daar rekening mee.
inflatiedoel ECB | 1,9% |
jaarlijkse produktiviteitsstijging | 1,5% |
bescheiden inlopen van achterstanden | 1% |
samen | 4,4% |
één-derde opslag voor lager resultaat | 2,2% |
eis | 6,6% |
Een looneis stellen is niet voldoende. Voor een cao akkoord telt alleen het resultaat.
Dat resultaat moeten we opschroeven. Door beslist vast te houden aan de looneis.
De werkvloer kan dat. Dus aan de bak. Overtuig de collega’s!
conclusie:
blijven stevige looneisen nodig en hogere inzet
En ja, natuurlijk roept dat tegenwerking op bij bedrijfsmanagement en regering.
Nou en? Niets van aantrekken. Daar zijn ze voor ingehuurd.
(40-3 loonmatiging is het verdienmodel)
ga door naar: (11. winst in Nederland)