
Het verhaal gaat dat meer winst voor de ondernemers meer investeringen zou opleveren.
Zo ziet de werkelijkheid er uit:

De variaties in het investeringsnivo van bedrijven staan los van het kapitaalinkomen.
En waarom zou het ook anders zijn:
De Nederlandse economie is niet gesloten, maar zo lek als een mandje.
Onder andere met het Marshall-plan afgedwongen, kan sinds de oprichting van de Wereldbank en het IMF
in 1944 te Bretton Woods, het kapitaal vrijelijk in- en uitstromen.
En dat doet het dan ook: de winsten in Nederland gemaakt, worden voor een groot deel in het buitenland geïnvesteerd. Bij ondernemers uit Nederland was in de 90er jaren vooral de USA een geliefd investeringsland. Bovendien bestaan er naast bedrijfsinvesteringen nog veel andere mogelijkheden om kapitaal winstgevend te beleggen. Bij voorbeeld in grondstoffen en valutahandel. Dat blijkt duidelijk uit de investeringsdip kort na de eeuw wisseling. Behaalde winsten worden zeker niet noodzakelijkerwijs geïnvesteerd in werkgelegenheid.
conclusie:wel tot meer winst en meer kapitaalexport, dus:
loonmatiging voor meer werk is misleidend
ga verder naar: (8. stijgende winsten, permanente kapitaalexport)
